Bij de PARKEERAUTOMAAT zijn een vader en zijn zoontje bezig een PARKEERKAARTJE te kopen. Achter hun staat een man te wachten en wij sluiten aan. Als vader en zoon klaar zijn is het de beurt aan de man voor ons. We wachten geduldig, maar het duurt wel erg lang. Deze meneer heeft vast geen ervaring met PARKEERAUTOMATEN. Als hij eindelijk klaar kijkt hij nog enigszins verontschuldigend naar ons en mompelt iets van "weer gelukt"
Als ervaren PARKEERAUTOMAAT-GEBRUIKERS weten wij wat ons te doen staat:
- Druk op start. Doen we.
Maar dan......
- Toets uw kentekennummer.
Wat?
Dat is nieuw.
En bovendien weten we dat niet zomaar uit ons hoofd.
Gelukkig staat de auto op oog-afstand. Maar stel dat dat niet zo is, dan moet je er eerst heen lopen en is je beurt bij de PARKEERAUTOMAAT voorbij. Kun je weer achteraan sluiten.
Niet dat er nog mensen achter ons staan te wachten en bij nader inzien staan er ook maar een handje vol auto's op dit PARKEERTERREIN.
Het intoetsen van het kentekennummer duurt eindeloos, want de ene keer pakt de touchscreen het cijfer niet en hou je je vinger er iets te lang op dan staat er ineens twee keer hetzelfde cijfer.
Wij beginnen nu te begrijpen waarom onze voorgangers zo lang bezig waren.
En wij snappen nu ook waarom dit PARKEERTERREIN zo leeg is terwijl die om de hoek vol staat.
Als we 10 minuten later eindelijk onze PARKEERKAART achter de voorruit van de auto leggen, hebben we in ieder geval wel de eerste 10 minuten gratis geparkeerd.
In de winkel waar we moeten zijn (en waar we na 10 minuten alweer buiten staan) brengen we het PARKEERAUTOMATEN-PROBLEEM ter sprake.
Onder personeel en klanten ontstaat een saamhorigheidsgevoel en we delen onze ervaring.
Is die vermaledijde PARKEERAUTOMAAT toch nog ergens goed voor geweest.
vrijdag 28 juni 2013
donderdag 27 juni 2013
Kruisraketten Nee
Het Malieveld, de Indische buurt èn Imagine van John Lennon......allemaal herinneringen aan de grote vredesdemonstratie van 1983. Ik ging er samen met man en kinderen en nog zo'n 300.000 anderen protesteren tegen de aanschaf van KERNWAPENS. De kinderen ( 9 en 7 jaar) waren eigenlijk liever thuis gebleven om op hun vrije zaterdag met vriendjes te spelen, maar waren toen we meeliepen in die indrukwekkende stoet behoorlijk onder de indruk en beseften (en zijn er nog steeds een beetje trots op) dat ze aan een historische mars deelnamen.
De KERNWAPENS kwamen er toch (nooit gebruikt, dat dan gelukkig weer niet) en nog maar een paar weken geleden onthulden klokkenluiders Lubbers en van Agt dat er nog steeds een aantal exemplaren in Volkel liggen.
Toch...als je me zou vragen of die grootste demonstratie ooit in de Nederlandse geschiedenis wel zinvol is geweest dan heb ik maar één antwoord: Ja.
Net zo zinvol als de protesten op het Tahrirplein in Cairo een paar jaar geleden en nu weer op het Taksimplein in Istanbul.
Want dat gevoel van saamhorigheid neemt niemand je af.
Dit alles bedacht ik me toen ik in de krant las dat deze week Sienie Strikwerda op 91-jarige leeftijd overleden was. Zij verenigde met haar tact de botsende groeperingen tegen KRUISRAKETTEN en wist ze achter één spandoek te krijgen: KRUISRAKETTEN NEE!
De KERNWAPENS kwamen er toch (nooit gebruikt, dat dan gelukkig weer niet) en nog maar een paar weken geleden onthulden klokkenluiders Lubbers en van Agt dat er nog steeds een aantal exemplaren in Volkel liggen.
Toch...als je me zou vragen of die grootste demonstratie ooit in de Nederlandse geschiedenis wel zinvol is geweest dan heb ik maar één antwoord: Ja.
Net zo zinvol als de protesten op het Tahrirplein in Cairo een paar jaar geleden en nu weer op het Taksimplein in Istanbul.
Want dat gevoel van saamhorigheid neemt niemand je af.
Dit alles bedacht ik me toen ik in de krant las dat deze week Sienie Strikwerda op 91-jarige leeftijd overleden was. Zij verenigde met haar tact de botsende groeperingen tegen KRUISRAKETTEN en wist ze achter één spandoek te krijgen: KRUISRAKETTEN NEE!
woensdag 26 juni 2013
Handzettel
De Duitse taal kent mooie woorden. SEHNSUCHT (een immense hunkering naar een persoon of zaak waar men van houdt of begeert) is zo'n woord, is zelfs volgens Wikipedia onvertaalbaar en wordt daarom vaak onvertaald in vele talen gebruikt en is in de Duitse literatuur van de 19de en 20ste eeuw een regelmatig terugkerend thema.
Een woord om jaloers op te zijn.
Ook mooi zijn JENSEITS, WELTSCHMERZ, HEIMAT. Zelfs der (of die?) MANNSCHAFT klinkt mooier dan Nederlands Elftal en alleen al vanwege de naam zou je ze de overwinning gunnen.
Alhoewel!
Maar zoals overal in de wereld zijn Engelse woorden zo gemeengoed geworden dat ze bijna onvertaalbaar zijn. Neem bijvoorbeeld FLYER. Een goed Nederlands èn Duits woord is er niet voor.
Alhoewel.......ik las deze week in de krant dat de Deutsche Bahn voornemens is in haar communicatie zoveel mogelijk Engelstalige woorden te vermijden en voortaan is het dus HANDZETTEL i.p.v. FLYER.
Nu wil ik niet meteen FLYER een supermooi woord noemen, maar wel (bijna) onvertaalbaar en altijd beter dan HANDZETTEL.
In hetzelfde krantenstukje las ik dat diezelfde Deutsche Bahn in 2007 de spotprijs gekregen heeft voor Verknoeier van de Duitse Taal.
Zij (de DB) heeft zich deze spotprijs wel erg letterlijk aangetrokken.
Een woord om jaloers op te zijn.
Ook mooi zijn JENSEITS, WELTSCHMERZ, HEIMAT. Zelfs der (of die?) MANNSCHAFT klinkt mooier dan Nederlands Elftal en alleen al vanwege de naam zou je ze de overwinning gunnen.
Alhoewel!
Maar zoals overal in de wereld zijn Engelse woorden zo gemeengoed geworden dat ze bijna onvertaalbaar zijn. Neem bijvoorbeeld FLYER. Een goed Nederlands èn Duits woord is er niet voor.
Alhoewel.......ik las deze week in de krant dat de Deutsche Bahn voornemens is in haar communicatie zoveel mogelijk Engelstalige woorden te vermijden en voortaan is het dus HANDZETTEL i.p.v. FLYER.
Nu wil ik niet meteen FLYER een supermooi woord noemen, maar wel (bijna) onvertaalbaar en altijd beter dan HANDZETTEL.
In hetzelfde krantenstukje las ik dat diezelfde Deutsche Bahn in 2007 de spotprijs gekregen heeft voor Verknoeier van de Duitse Taal.
Zij (de DB) heeft zich deze spotprijs wel erg letterlijk aangetrokken.
zondag 23 juni 2013
Hard rijden
Een laag krukje is de AUTO.
Er tegenaan staat een hoge kruk en dat is de giraf (!) en weer daar achter sluit
een stoer bijzettafeltje, dat voor de gelegenheid een MOTOR is de ‘karavaan’.
Ik mag achterin op de motor zitten, tenminste als ik mijn
schoenen uittrek. En uiteraard (hij is de man en al bijna twee-en-half!) gaat
kleinzoon in de ‘AUTO’ achter het
stuur zitten.
En dan gaan we op reis….. naar Schotland.
“HARD RIJDEN” zegt kleinzoon en hij maakt
woeste stuurbewegingen.
Dan zit de reis er weer op.
Uitstappen maar.
Na de koffie gaan we boodschappen doen, ik lopend en
kleinzoon op zijn LOOPFIETS, eh…
“BROMMER” zegt
hij verontwaardigd.
Natuurlijk, dat ik dat nou niet gezien heb.
Buiten lijkt de LOOPFIETS
inderdaad wel op een BROMMER, want kleinzoon
gaat er als een speer vandoor om, netjes opgevoed als hij is, keurig op de hoek
van elke straat te stoppen.
“Uitkijken voor de AUTO’S”
zegt hij.
Onderweg zien we langs de kant van de weg een kapotte AUTO staan met een deuk en een gebroken
voorruit.
“TE HARD GEREDEN” concludeert kleinzoon.
We blijven lang kijken en elke keer zeggen we: “TE HARD
GEREDEN”.
Als we uiteindelijk doorlopen gaat de LOOPFIETS, eh.. BROMMER
niet meer zo hard. Het is net alsof kleinzoon zich ineens bewust is van de
risico’s van te hard rijden.
Maar........het kan natuurlijk ook zo zijn dat hij gewoon moe is.
zondag 16 juni 2013
Gelukskoekje
We eten bij de Chinees en krijgen aan het eind van de maaltijd een GELUKSKOEKJE waarin een spreuk is verstopt.
De spreuk (in 4 talen) op mijn GELUKSKOEKJE luidt: Je gedachten zullen vandaag van filosofische aard zijn.
Tja!
Op die van mijn man staat: Wees goed voor de duiven. Ooit krijg je een eigen monument.
De rest van de dag denk ik aan duiven en monumenten, filosofische gedachten dus!
De spreuk (in 4 talen) op mijn GELUKSKOEKJE luidt: Je gedachten zullen vandaag van filosofische aard zijn.
Tja!
Op die van mijn man staat: Wees goed voor de duiven. Ooit krijg je een eigen monument.
De rest van de dag denk ik aan duiven en monumenten, filosofische gedachten dus!
Wind is een zucht uit de lucht
Mooi weer, de zon schijnt, aangename temperatuur, echt een dag voor een strandwandeling.
Denken we.
Maar dat valt tegen, want het waait en niet zo'n beetje ook, minstens windkracht 8.
We worden zowat gezandstraald.
Gerrit Hiemstra had het nog wel aangekondigd, want er is wind als de weerman het zegt.
Hij las zelfs een WINDGEDICHT voor die kinderen van een basisschool naar hem opgestuurd hadden.
WIND IS EEN ZUCHT UIT DE LUCHT
hij blaast op het strand
en laat mijn haren wapperen
er is WIND
als de weerman het zegt
De WIND komt van ver
het is de adem uit het oosten
hij maakt de golven als het waait
WIND kun je alleen maar voelen
de stille WIND is windstil
hij komt uit het niets
Hier is de WIND
als het waait
maar soms waait de WIND weg
hij vliegt naar Spanje
en blaast de bladeren
WIND is de adem
hij is er als hij wil
Wind verplaatst de lucht
is zo licht als de lucht
dicht bij zee
overal is WIND soms windstil
onzichtbare lucht uit het oosten
hij blaast de bomen en de molens
als het waait is het water woest
WIND is koude lucht die waait
als de weerman het zegt
Vanachter het glas van een strandpaviljoen hebben we de WIND over het strand zien razen. Ook leuk!
vrijdag 14 juni 2013
Lijster
Ik zit rustig te werken, deur open vanwege het mooie weer, als ineens een VOGELTJE naar binnen vliegt, of beter fladdert.
Wie van de twee het meest schrikt weet ik niet, maar het VOGELTJE kruipt van angst in een ver hoekje.
Ik loop er langzaam heen en als ik dichtbij gekomen ben gaat, ondanks de angst, zijn bekje wijd open.
Och, hij heeft honger!
Voorzichtig dirigeer ik het beestje richting deur en als me dat eindelijk gelukt is, kruipt hij buiten onder een struikje.
Op dat moment komen er klanten en ik vertel ze het verhaal.
"Misschien wilde hij ook informatie" zegt de man en concludeert vervolgens dat het een jonge LIJSTER is.
Waarop zijn vrouw zegt dat ze zojuist een moeder LIJSTER met een volle bek met wormpjes zag wegvliegen.
Voorzichtig pakt de man het beestje op en loopt ermee richting de tuin, richting moeder VOGEL.
Als hij het LIJSTERTJE los laat vliegt, of beter fladdert het beestje luid schreeuwend op waarop gelijk het alarmerende antwoord van de moeder komt.
Wij, mijn klanten en ik zijn opgelucht. Het wijde-wereld-avontuur van baby LIJSTER is goed afgelopen!
We lopen naar binnen: mijn klanten willen dichtbij-informatie.
Wie van de twee het meest schrikt weet ik niet, maar het VOGELTJE kruipt van angst in een ver hoekje.
Ik loop er langzaam heen en als ik dichtbij gekomen ben gaat, ondanks de angst, zijn bekje wijd open.
Och, hij heeft honger!
Voorzichtig dirigeer ik het beestje richting deur en als me dat eindelijk gelukt is, kruipt hij buiten onder een struikje.
Op dat moment komen er klanten en ik vertel ze het verhaal.
"Misschien wilde hij ook informatie" zegt de man en concludeert vervolgens dat het een jonge LIJSTER is.
Waarop zijn vrouw zegt dat ze zojuist een moeder LIJSTER met een volle bek met wormpjes zag wegvliegen.
Voorzichtig pakt de man het beestje op en loopt ermee richting de tuin, richting moeder VOGEL.
Als hij het LIJSTERTJE los laat vliegt, of beter fladdert het beestje luid schreeuwend op waarop gelijk het alarmerende antwoord van de moeder komt.
Wij, mijn klanten en ik zijn opgelucht. Het wijde-wereld-avontuur van baby LIJSTER is goed afgelopen!
We lopen naar binnen: mijn klanten willen dichtbij-informatie.
woensdag 12 juni 2013
Het laantje van Middelharnis
We lopen MIDDELHARNIS uit over de Steneweg met kleurloze
jaren 30 huizen.
Hoe anders zag het er hier uit rond 1689 toen de bekende
landschapschilder Hobbema het ‘LAANTJE’ schilderde toen het net als vandaag zo’n
heldere dag was met grote witte wolken.
Over het beroemde schilderij, dat tegenwoordig in de National
Gallery in Londen hangt gaat het verhaal dat het begin 1700 voor 25 gulden door
de gemeente MIDDELHARNIS gekocht is en later ingeruild voor een schilderij in
een ’kostbaar vergulde lijst’ van een
plaatselijke zondagsschilder. Het schilderij is inmiddels onbetaalbaar geworden.
Jammer, want waar zou het beter tot zijn recht komen dan in het gemeentehuis
van ‘MENHEERSE’.
Waar op ‘ons’ eiland het dialect grotendeels verdwenen is,
wordt het hier nog volop door oud èn jong gesproken. En aan het grote aantal
kerken van gewoon hervormd tot hersteld hervormd, gereformeerd vrijgemaakt en
artikel 31 kun
je zien dat Gods wil hier wet is. En dat betekent in de dagelijkse praktijk: geen mazelenprik. (en God ziet de dames graag in lange rokken en het haar in een knot)
Niet dat je daar op deze zonovergoten doordeweekse dag iets
van merkt.
Iedereen doet gewoon zijn ‘ding’: de stratenmakers, de boeren, de
huisvrouwen en wij wandelen 30 kilometer op de dijken, door de polders en
langs de Grevelingen.
Na ruim 25
kilometer worden we ingehaald door een vrouw die een
rolstoel met man duwt. We maken even een kort praatje en zij vervolgt haar weg.
Ze heeft er stevig de pas in, maar dan houdt ze in en als we weer naast haar
lopen vraagt ze of we zin in koffie hebben. En zo kan het gebeuren dat we even
later in de tuin bij wildvreemden zitten.
Onze toch al geslaagde wandeldag heeft door deze
gastvrijheid een ‘verguld ‘ randje
gekregen.
maandag 10 juni 2013
Vakantie: Kamperen
Vorig jaar wist ik het zeker: ik zou het nooit meer doen!
Maar nu krijg ik zomaar ineens last van KAMPEERKRIEBELS.
Het is (eindelijk) mooi weer, we hebben vakantie en willen
in het oosten van het land een kunstroute gaan fietsen, dus wat let ons.
Op internet is snel een geschikte camping (boer, mini,
natuur) gevonden, KAMPEERUITRUSTING in de auto en weg zijn we.
Ik heb er zin in.
De camping is een NATUURKAMPEERTERREIN en dat blijkt iets
heel anders te zijn dan een minicamping of camping bij de boer. Om hier te
mogen KAMPEREN moet je lid zijn van de Stichting Natuurkampeerterreinen. Dat
zijn we niet, maar geen nood, we kunnen ter plekke lid worden (€ 14,95) en
krijgen dan Het Groene Boekje en een KAMPEERCARNET! ”Vroeger, vertelt de
campingbaas, moest je het KAMPEERCARNET ‘verdienen’ en eerst nog een soort
examen afleggen in kampeervaardigheden”.
Of wij anno 2013 voor dat ‘examen’ zouden slagen? Vast wel,
maar of dat ook voor de andere campinggasten opgaat, betwijfelen we, want wij
hebben het enige kleine tentje te midden van campers en caravans met voortent
en dit soort LUXE-KAMPEERDERS heeft
t.v., een senseo en een kacheltje ‘aan boord’.
Nee, dan wij.
Wij zetten koffie op een klein brandertje, eten ’s morgens
havermoutpap die gaar geworden is in de ‘hooikist’ oftewel een slaapzak.
En ’s avonds lezen we buiten voor de tent dik ingepakt een
goed boek!
Over onze volgegeten buikjes in het nabij gelegen
restaurant praten we niet natuurlijk.
Nee, onze manier van KAMPEREN is KAMPEREN met een grote K.
Net zoals de kunst die we onderweg tijdens het kunstrondje zien. Nou ja,
sommige Kunst.
Voldaan komen we na een paar dagen weer thuis, net op tijd,
want het weer slaat om en KAMPEREN in de regen……..
Vakantie: Mookerhei
De tweedaagse NS-wandeltocht heet MOOKERHEI. Alleen de naam al spreekt tot de verbeelding.
MOOKERHEI.
Je weet wel van…… Jan
Klaassen was trompetter in het leger van de prins…….Het leger is nooit teruggekeerd van de MOOKERHEI.
Onze tocht begint in Cuyk, oftewel Kuuk op zijn Brabants, met een imposante kerk met maar liefst 2
torens. Het rijke Roomse leven! Nadat het pontje (€0,20!) ons over de Maas
gezet heeft zijn we in Gelderland.
Op naar de MOOKERHEI!
Maar voordat we daar zijn lopen we eerst over dijken, over
bospaadjes en langs bosranden met prachtige doorkijkjes en vergezichten en door het dorp Mook. En dan komen we bij een klaphek, de
toegang naar de MOOKERHEI.
Dit is niet zomaar een hei, nee, je moet hier klimmen en
dalen op ‘bergen’ met namen als Sint Jansberg, Kiekberg en Sint Maartensberg en
we komen uit in het dorp met de toepasselijke naam Berg en Dal. Ondertussen
komen we dankzij de uitgebreide routebeschrijving veel aan de weet over stuwwallen,
gletsjertongen, Morenen en Neospora(?!)
Omdat de wandeling zo afwisselend is zijn we voor ons gevoel
binnen een mum van tijd bij ons overnachtingadres in Groesbeek.
We slapen bij Vrienden-Op-De-Fiets(?!) in de klaproos-kamer
waar zelfs de tissues in een klaproos-doos zitten.
Na een stevig ontbijt (van klaproos-bordjes) gaat onze tocht
verder over de Oude Zevenheuvelenweg, een smal pad langs het weiland. Aan de andere kant van het weiland zien we de Zevenheuvelenweg die we kennen van de 4Daagse en waar zo’n
40.000 mensen op dag 3 overheen lopen.
Later zien we in de verte het Duitse Reichswald en lopen we
over de Duivelsberg en door het filosofendal.
Zoveel variatie in landschap, zoveel te zien, het wandelen
gaat als vanzelf en voor we het weten zien we de Waalbrug en lopen we Nijmegen
binnen waar de terrasjes op de Waalkade vol zitten.
Het laatste stuk gaat door het Kroonenburgpark waar Frank
Boeijen op zoek ging naar geluk. Daar hoeven wij niet naar te zoeken want
van zo’n mooie wandeltocht word je vanzelf gelukkig.
Als we later met de OV fiets (te huur bij een NS station) terug naar Cuyk fietsen bedenk
ik dat het niet alleen maar kommer en kwel is bij de NS.
Want één ding kunnen de Nederlandse Spoorwegen wèl goed en
dat is wandeltochten van station naar station organiseren.
Maar ja, als je wandelt (en fietst) ben je niet afhankelijk
van HET grote NS probleem: de trein!
Gedichten schrijven, hoe doe je dat?
GEDICHTEN SCHRIJVEN, HOE DOE JE DAT?
"Luisteren" zegt zij, "Lezen, lezen
Groots denken en klein opschrijven
Inzoomen, 5 minuten, 7 regels. Slam!
De wereld rijst op uit een stukje sinaasappel.
Neem telkens 2 regels in
met een slokje ochtendrood.
Dansend om elkaar
verstrengelen onze woorden zich
tot een bonte vlecht.
"Mmm" zegt ze met haar zachte stem
"Dit is nog geen GEDICHT
Kill your Darling en
gebruik de parel uit je prullenmand.
Ja, dat is mooi
Ik wil het nog een keer horen"
GEDICHTEN SCHRIJVEN, ZO DOE JE DAT!
"Luisteren" zegt zij, "Lezen, lezen
Groots denken en klein opschrijven
Inzoomen, 5 minuten, 7 regels. Slam!
De wereld rijst op uit een stukje sinaasappel.
Neem telkens 2 regels in
met een slokje ochtendrood.
Dansend om elkaar
verstrengelen onze woorden zich
tot een bonte vlecht.
"Mmm" zegt ze met haar zachte stem
"Dit is nog geen GEDICHT
Kill your Darling en
gebruik de parel uit je prullenmand.
Ja, dat is mooi
Ik wil het nog een keer horen"
GEDICHTEN SCHRIJVEN, ZO DOE JE DAT!
Vakantie: Soleil
Onze zelf gekozen route-du-SOLEIL naar ons vakantieadres gaat door een glooiende landschap dat opvallend groen is en lijkt op een lappendeken: geploegde akkers afgewisseld met velden koolzaad en stukken groen, heel veel groen. Af en toe een chateau, een dorp met een kerk, een café, een patisserie, een charcuterie en een monument voor de gevallenen.
Frankrijk op zijn mooist, vooral als Le SOLEIL schijnt. Maar die laat het voorlopig afweten. Terwijl berichten via de (vervloekte) tablet binnen druppelen over mooi weer in Nederland moeten wij het doen met laaghangende bewolking.
Als we de oprit van onze vakantiebestemming oprijden zien we direct aan de modderplassen op het pad dat het hier de laatste tijd ook veel geregend heeft.
Zou nu eindelijk een periode aanbreken van droog weer met SOLEIL?
Frankrijk is toch niet voor niets zo'n populaire vakantiebestemming?
Aan het weer heeft het niet gelegen dat de vakantie een succes was, want dat was pet en pas op de dag van vertrek hield het op met regenen en scheen voor het eerst die week Le SOLEIL.
Frankrijk op zijn mooist, vooral als Le SOLEIL schijnt. Maar die laat het voorlopig afweten. Terwijl berichten via de (vervloekte) tablet binnen druppelen over mooi weer in Nederland moeten wij het doen met laaghangende bewolking.
Als we de oprit van onze vakantiebestemming oprijden zien we direct aan de modderplassen op het pad dat het hier de laatste tijd ook veel geregend heeft.
Zou nu eindelijk een periode aanbreken van droog weer met SOLEIL?
Frankrijk is toch niet voor niets zo'n populaire vakantiebestemming?
Aan het weer heeft het niet gelegen dat de vakantie een succes was, want dat was pet en pas op de dag van vertrek hield het op met regenen en scheen voor het eerst die week Le SOLEIL.
Vakantie:Reims
Op weg naar ons vakantieadres overnachten we in REIMS. En natuurlijk gaan we de beroemde kathedraal bekijken. Daar vallen we met ons neus in de boter, er is n.l. een Eerste Communie-mis aan de gang.
Vòòr in de kerk allemaal in het wit gestoken 'bruidjes van God' (meisjes èn jongens)
Tijden van vroeger herleven.
Mijn Eerste Communie. Ik was 6. Na een lange voorbereiding waarvan me alleen het oefenen op de communiebank in de kerk bijgebleven is, eindelijk de grote dag.
Net als de bruidjes in de kathedraal in REIMS droeg ook ik een bruidsjurkje, geleend van een nichtje die het jaar daarvoor communie gedaan had.
Op een onlangs opgedoken foto ben ik te zien achter de 'Soeur' tijdens de processie na afloop van de mis.
En daarna het feest met alle ooms, tantes, neven, nichtjes, buren en vrienden. Allemaal kregen ze een communieprentje waar één van mijn grote broers op de typemachine datum en mijn naam gezet had.
Thuis heb ik een koffer vol met jeugdherinneringen waar ook nog veel traditionele communie-cadeautjes zitten. De koffer heb ik in geen jaren open gemaakt.
Toch maar eens doen na de vakantie!
Vòòr in de kerk allemaal in het wit gestoken 'bruidjes van God' (meisjes èn jongens)
Tijden van vroeger herleven.
Mijn Eerste Communie. Ik was 6. Na een lange voorbereiding waarvan me alleen het oefenen op de communiebank in de kerk bijgebleven is, eindelijk de grote dag.
Net als de bruidjes in de kathedraal in REIMS droeg ook ik een bruidsjurkje, geleend van een nichtje die het jaar daarvoor communie gedaan had.
Op een onlangs opgedoken foto ben ik te zien achter de 'Soeur' tijdens de processie na afloop van de mis.
En daarna het feest met alle ooms, tantes, neven, nichtjes, buren en vrienden. Allemaal kregen ze een communieprentje waar één van mijn grote broers op de typemachine datum en mijn naam gezet had.
Thuis heb ik een koffer vol met jeugdherinneringen waar ook nog veel traditionele communie-cadeautjes zitten. De koffer heb ik in geen jaren open gemaakt.
Toch maar eens doen na de vakantie!
donderdag 6 juni 2013
Vakantie: Belgie
Vroeger in mijn jeugd woonden we vlakbij de BELGISCHE grens en elke week gingen we wel een keer naar BELGIE: op zondagmorgen verse broodjes kopen of op zondagmiddag naar Antwerpen met de 'luxe' wagen en op de terugweg bij een frietkot een zak friet kopen. BELGISCHE frieten, mmmm.... veel lekkerder dan Hollandse patat. En natuurlijk een BELGISCH pintje (biertje).
Maar verder....ik moet er niet aan denken om in BELGIE te wonen.
De kleurloze dorpen met hermetisch van de buitenwereld afgesloten huizen: lange vitrages of nog erger...luiken.
Nee, in BELGIE geen doorzonkamers waar 'je kunt zien hoe of het bankstel staat bij Mien'
Doorzonkamer.
Mooi woord dat precies de lading dekt. Het zou zo maar een Vlaams woord kunnen zijn. Want eerlijk is eerlijk...het Vlaamse taalgebruik is zoveel mooier dan het Hollandse. Zeg nou zelf, plankzeilen klinkt toch veel beter dan surfen?
Dit alles bedacht ik me op een miezerige vrijdagochtend op de snelweg Antwerpen- Brussel.
Eén voordeel heeft BELGIE: je bent er in een vloek en zucht doorheen op weg naar la douce France.
Maar verder....ik moet er niet aan denken om in BELGIE te wonen.
De kleurloze dorpen met hermetisch van de buitenwereld afgesloten huizen: lange vitrages of nog erger...luiken.
Nee, in BELGIE geen doorzonkamers waar 'je kunt zien hoe of het bankstel staat bij Mien'
Doorzonkamer.
Mooi woord dat precies de lading dekt. Het zou zo maar een Vlaams woord kunnen zijn. Want eerlijk is eerlijk...het Vlaamse taalgebruik is zoveel mooier dan het Hollandse. Zeg nou zelf, plankzeilen klinkt toch veel beter dan surfen?
Dit alles bedacht ik me op een miezerige vrijdagochtend op de snelweg Antwerpen- Brussel.
Eén voordeel heeft BELGIE: je bent er in een vloek en zucht doorheen op weg naar la douce France.
Abonneren op:
Posts (Atom)