Modder

Het was rond de tijd dat de school uitging, toen de verlossende regen losbarstte na die ongewoon tropisch warme dag. Uitgelaten kinderen renden over het schoolplein, fietsten door de plassen en peinsden er niet over om te schuilen.
Ook ik liet me door en door nat regenen en dat gaf een kinderlijk geluksgevoel.
Zo moet het varkentje Valentijn uit het gelijknamige prentenboek van Arnold Lobel zich vast hebben gevoeld toen hij zich weg liet wegzakken in de verse MODDER.
Dit 'oergevoel' klinkt ook door in het Droomboek voor de Koning: meer wilde natuur, 's nachts weer donker, kinderen die pas binnenkomen als ze eruitzien als aardmannetjes. Allemaal dromen van de in luxe levende, gekooide westerse mens.
Freud, dromenkenner bij uitstek, wist daar wel raad mee, hij noemde dit een vorm van  nostalgie de la boue , oftewel Heimwee naar de MODDER.
Zouden de prinsesjes ook door de regen gerend hebben?