De PAPEGAAI die woonde in de pottenbakkerij aan de Zeeweg.
De Zeeweg (eigenlijk een dijk, maar dit terzijde) is een karakteristieke straat, één van de oudste in het dorp.
De Zeeweg, de naam zegt het al, was vroeger de enige weg die uitkwam bij de zee.
Dat was ver voordat ik in het dorp kwam wonen.
Aan de Zeeweg zitten een brillenwinkel, glashandel, kapper, elektricien, poelier en ... de pottenbakkerij.
De PAPEGAAI hoorde bij het interieur, potten dus, van de pottenbakkerij.
Je zag 'm niet over het hoofd, daar zorgde hij wel voor.
Eigenlijk was de PAPEGAAI van de vrouw van de glashandelaar, maar toen ze op een keer op vakantie gingen, werd de PAPEGAAI uitgeleend aan de pottenbakker om er vervolgens maar te blijven.
Tja, zo gaat dat aan de Zeeweg!
De PAPEGAAI die zo'n 50 jaar geleden aangeschaft werd door de vader van de vrouw van de poelier (Carla Kip in de volksmond), die 'm toen hij, de vader van de vrouw van de poelier dus, ernstig ziek werd aan de vrouw van de glashandelaar gaf die de buurvrouw was van de pottenbakker, die 'm........enz.
Ja, zo gaat dat aan de Zeeweg.
En toen ging de PAPEGAAI dood.
En toen bleek ineens de halve Zeeweg enorm gehecht aan de PAPEGAAI en wat doe je dan?
Laat je 'm bij de dierenarts die 'm het verlossende spuitje gaf? Begraaf je 'm in je tuin? Welke tuin, die van de poelier, of van de glashandel, of van de pottenbakker?
Of toch maar cremeren?
En zo gebeurde hat dat de PAPEGAAI in een mooie handgedraaide pot gelegd werd en vervolgens in de oven in pottenbakkerij werd gecremeerd.
En nu staat er op de plek waar vroeger de kooi stond een mooie handgedraaide urn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten