Boomgaard

Met veel lawaai komen ze aanrijden: hijskranen en tractoren. Ze overstemmen de ‘Johannes’ waar ik als voorbereiding op de uitvoering vlak voor Pasen naar aan het luisteren ben. Ik laat het lijdensverhaal even voor wat het is en loop naar buiten. Daar zie ik een grijper in ‘onze’ BOOMGAARD een grote boom uit de grond rukken, en nog een en nog een. ‘Onze’ BOOMGAARD die bij ons huis hoorde toen we er meer dan 30 jaar geleden gingen wonen. De BOOMGAARD met een druivenserre die vol hing met paarse druiventrossen (waarom denk ik nu aan Een vlucht vol regenwulpen?). De BOOMGAARD met meer dan 40 perenbomen.

Goed! Die BOOMGAARD dus, die we alweer een aantal jaren geleden verkochten aan Natuurmonumenten die 'm vervolgens braak liet liggen waardoor de natuur zijn gang kon gaan.

Tot vandaag.

Omdat ik benieuwd ben wat er gedaan gaat worden, maak ik een praatje met de werklui.

Nee, ze werken niet in opdracht van Natuurmonumenten, maar voor het Waterschap, want -en nu komt het- de slootkant moet vrij gemaakt worden omdat er in het najaar gebaggerd gaat worden.

Het najaar?

Dat duurt nog een half jaar!

Zou deze actie soms iets te maken kunnen hebben met de  Waterschapsverkiezingen ( Het Waterschap doet meer dan je denkt staat op een Abri bij de bushalte) over twee weken? Op de valreep achterstallige klussen doen, want de sloot bij ‘onze’ BOOMGAARD had vast al afgelopen najaar uitgebaggerd moet zijn.

De mannen gaan verder met hun sloopwerkzaamheden en ik keer terug naar de ‘Johannes’

En aan het einde van de dag is de rust in de BOOMGAARD weergekeerd en kan de natuur er voorlopig weer zijn gang gaan. Waarschijnlijk tot de volgende Waterschapsverkiezingen over vier jaar.