Als we KEULEN verlaten, regent het.
Dat deed het lang geleden ook toen ik hier voor de eerste keer was.
Ik was een jaar of 4 en mijn vader moest voor zaken naar KEULEN. Mijn moeder en ik gingen voor de gezelligheid mee, nou ja mijn moeder dan, want ik vond de reis veel te lang duren en schijn, volgens de overlevering, heel de tijd gevraagd te hebben of we er al bijna waren. Tot we bij de grens kwamen en mijn moeder na de paspoortcontrole zei dat het nu niet meer ver was.
Terwijl mijn vader zaken deed, gingen mijn moeder en ik naar een warenhuis. Toen we later buiten kwamen, regende het en toen zei mijn moeder de historische woorden: " Het regent EAU DE COLOGNE!" Ik was diep onder de indruk want EAU DE COLOGNE kende ik alleen van het vierhoekige flesje met het groene etiket en gouden dopje dat in mijn moeders toilettas zat. En stonk!!!
De EAU DE COLOGNE die hier in KEULEN uit de lucht kwam stonk niet, maar we werden wel erg nat, want we konden de luxe wagen van mijn vader niet terug vinden. Die stond geparkeerd op een braakliggend terrein, maar zo kort na de oorlog was KEULEN een en al braakliggend.
Deze jeugdherinnering staat in mijn geheugen gegrift en ik weet het zeker...in KEULEN regent het EAU DE COLOGNE.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten