Werken op ZONDAG.
Van huis uit ben ik niet anders gewend. We woonden in het katholieke zuiden en mijn vader had een busbedrijf. Onze bussen reden 7 dagen in de week. Op ZONDAG met de plaatselijke voetbalclub (RBC) en regelmatig naar een bedevaartsoord. Dat je ook op ZONDAG naar de kerk moest was geen probleem, keuze genoeg: de vroegmis om 7 uur (of 8 uur?), de hoogmis om 10 uur en voor de langslapers was er de late mis om 12 uur. Had je echt op ZONDAG andere dingen te doen dan was er ook nog de mogelijkheid om naar de zaterdagavond-mis te gaan. Deze sloot naadloos aan op het wekelijkse stappen. Gemak dient de mens. Onbegrijpelijk dat des-al-niettemin de katholieke kerk compleet leeggelopen is.
Mijn man daarentegen is van gereformeerde huize. Bij hem thuis was de ZONDAG heilig en stond in het teken van de ZONDAGSRUST èn de kerkdienst die veel langer duurde dan de 'Roomse' mis, wat onder andere kwam door de ellenlange preek. Het enige lichtpuntje was het pepermuntje (King) tijdens de collecte.
Als ik op mijn werk aan kom, staan er al klanten voor de deur die ideeën willen opdoen om de ZONDAG door te brengen nu het geen strandweer is. Gewoon thuis blijven is geen optie en naar de kerk gaan al helemaal niet.
En zo heb ik mijn handen vol aan al die rusteloze ZONDAG-toeristen.
Als ik uren later weer naar huis fiets komt de regen met bakken uit de lucht en lijkt het of er een nieuwe zondvloed op handen is. Dat komt er van als je op ZONDAG werkt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten