Voor de mooiste Hollandse LUCHTEN hoef ik eigenlijk het huis niet uit, die zie ik zelfs vanuit de huiskamer. Toch ga ik vandaag naar De Hallen in Haarlem, naar de Zomertentoonstelling LUCHT! in de Nederlandse kunst sinds 1850. Zou de molen bij Wijk bij Duurstede van Jacob van Ruisdael er ook hangen? Nog onlangs heb ik 'm in het Rijksmuseum in de Eregalerij gezien. Volgens weerman Erwin Krol klopt er geen hout van de WOLKENLUCHT boven de molen en die kan het weten.
Meer dan 40 jaar geleden kreeg ik van mijn toenmalige vriendje dit 'schilderij' . De verkering ging uit en het schilderij raakte kwijt. In de loop der jaren kwam op feestjes en partijen regelmatig 'mijn van Ruisdael' ter sprake, maar niemand wist waar hij gebleven was. Spoorloos verdwenen. Tot 2 weken geleden mijn broer belde met de mededeling dat hij bij hem op zolder hing! De sensatie was groot, en bijna had ik me aangemeld bij Tussen kunst en kitsch ware het niet dat het een reproductie betrof.
Vanuit de bus, metro en trein zie ik de snel bewegende en opbollende STAPELWOLKEN. Ik zie Groot Brittannië, een Dinosaurus, een reus en IJsland.
Kan de tentoonstelling nog mooier zijn?
Hij is mooi!
Er hangen Hollandse LUCHTEN van oude meesters en moderne felgekleurde LUCHTEN.
Ik denk aan het gedicht REGENWOLK van Jules Deelder:
Grauwe wolk
van vage vorm
zonder vaste
omtrek
die zich soms
verdeelt in
losse flarden
en dan
fracto-nimbus
heet
Die Jules... heeft net zoveel verstand van WOLKENLUCHTEN als ik!
Er is maar één minpuntje aan de tentoonstelling:
Dè molen, dè van Ruisdael hangt er niet. Daar moet ik toch voor naar het Rijksmuseum. Of ik kijk thuis gewoon naar de mijne!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten