Piggelmee

Toen ik in de krant las dat de Van Nelle fabriek op de Werelderfgoedlijst gekomen is, dacht ik gelijk aan PIGGELMEE die met zijn vrouwtje in een omgekeerde Keulse pot woonde in de duinen. De avonturen van het dwergenpaartjes stonden in een boek. De bijbehorende plaatjes kon je sparen als je Van Nelle koffie kocht.
Dat was rond 1920. Anno 2014 is sparen onder kinderen nog steeds populair: superhelden, juichhamsters, voetbalplaatjes wuppies.
Wij dronken vroeger DE koffie, dus leerde ik pas op toen ik groot was PIGGELMEE kennen toen ik bij een antiquariaat het tovervisje kocht met de onsterfelijke beginregels:
In het land der blonde duinen
en niet heel ver van de zee
leefde eens een dwergenpaartje
en dat heette PIGGELMEE

Nog weer later kwam ik tot ontdekking dat de duinen bij mijn woonplaats  dè blonde duinen zijn. Want wat bleek? De directeur van de Van Nelle fabriek (nee, niet meneer van Nelle, maar meneer van der Leeuw) had een buitenhuis in 'onze' duinen.
Hij had ook een sportvliegtuigje waarmee hij vanuit Rotterdam naar een speciaal aangelegd vliegveldje in het naburige dorp vloog. Voordat hij landde cirkelde hij boven zijn buitenhuis als teken dat de butler hem kon komen ophalen.
Het vliegveldje is er niet meer en de directeur van Van Nelle leeft niet meer, maar het inmiddels tamelijk vervallen, maar wel onder architectuur gebouwde buitenhuis staat er nog. En PIGGELMEE? Die kom ik nog regelmatig tegen in de duinen.