zaterdag 7 juni 2014

Logeren

Onze kleinzoon komt met zijn babyzusje LOGEREN. Het lijkt een complete volksverhuizing wat er uit de auto van onze zoon komt: campingbedje, kinderstoel, draagzak, fietsstoeltje, pakken luiers, rompertjes, speelgoed en zelfs een ‘zwem’ luier voor als we naar het strand gaan. Allemaal voor de kleine meid die er zelf geen weet van heeft en op een oude deken van oma met een lege zak chips speelt.
Kleinzoon heeft, zegt hij zelf, alleen zijn rugzak meegenomen met daarin zijn zonnebril en zijn slaapdoekje: “ een nieuwe, gekregen van Ben”. Kleinzoon is wat knuffeldoekjes betreft niet kieskeurig. Wat speelgoed betreft weet hij inmiddels dat er op de zolder van opa en oma altijd wel iets is om mee te spelen. Dit keer heeft hij de lego van zijn papa ontdekt, nee niet de duplo, daar is hij al te groot voor, hij is al 3! De duplo is voor zijn babyzusje die er gretig in gaat bijten. Goed voor haar doorkomende tandjes. Na het avondeten (met appelmoes) gaat zijn vader naar huis. En dan dringt de realiteit tot kleinzoon door. Dat is even een moeilijk moment, maar nadat we papa uitgebreid uitgezwaaid hebben gaan we over tot de orde van de dag, oftewel het bedritueel: Filmpje kijken van Pieter Post, boekje voorlezen, tanden poetsen..... oeps….hij heeft geen tandenborstel meegenomen. “Zit ie misschien in je rugzak? “ vraag ik nog. “Nee, daar zit toch alleen mijn zonnebril en beddoekje in.” zegt hij verontwaardigd. Geen ramp, we hebben een reserveborstel en ook grote-mensen tandpasta.
En dan is het uur U aangebroken.
Het grote bed waar hij in ligt is ineens wel erg groot. De vorige keer dat hij LOGEERDE lag hij er samen met zijn papa in. Gelukkig is al gauw een knuffel gevonden die ook in het grote bed mag. Na nog een liedje en een zelf verzonnen verhaaltje is het echt zover. De deur op een kiertje en het echte LOGEREN is begonnen. Een tijdlang is het stil boven tot ineens de deur beneden open gaat.
“Ik moest heel zachtjes snikken, maar dat hoorde je niet”
Nadat we een tijdje op de bank hebben gezeten en naar de maan hebben gekeken gaat hij het weer proberen. Met succes dit keer.
Hij en ook zijn babyzusje slapen tot  mijn wekker afgaat. Komt vast door de gezonde zeelucht. Als dat zo is, slapen ze komende nacht het klokje rond, want vandaag gaan we naar de echte zee.  




 
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten