31 december 2013

Op de laatste dag van het jaar fiets ik naar mijn werk. 12 kilometer, 40 minuten de tijd om het bijna voorbije jaar te overdenken. Nergens kun je zo goed je gedachten laten gaan als op de fiets. Zelfs op de fiets in de sportschool.

Maar dit terzijde!

Het jaar begon met het familie-uitje naar Avifauna waar kleinzoon (toen nog geen 2) bij het zien van een enorme tropische vogel met - dat dan wel weer- gele borst  “koolmees” zei.

Kort daarna gingen we op Noorderlichtvakantie in Fins Lapland. Jammer genoeg geen Noorderlicht gezien, maar wel rendieren, huskyhonden en…heel veel sneeuw. Voor die sneeuw hadden we niet naar het Hoge Noorden hoeven te gaan, want ook Nederland was wit en Scandinavisch koud.

Tja.

Het kampeerweekend in een Pipo-wagen, met de nadruk op ‘in’, geveld door longontsteking als een zieke Mammaloe in een stapelbedje.

De vakantie in la douce (maar wel kletsnatte) France, waar ik de dichter in mezelf ontdekte.

En natuurlijk denk ik aan al die wandelingen als voorbereiding op de Tocht der Tochten. Lopen ...lopen ... lopen ... 15 kilometer, 20, 25, 30, 50 …. Meestal leuk, maar soms ook afzien en steeds die twijfel of het wel zou gaan lukken.

Maar… het lukte! En hoe! Ruim binnen de toegestane tijd! Dat ik daarna 2 dagen ziek van vermoeidheid was, who cares!

2013 is ook het geboortejaar van onze kleindochter. De ontroering bij het zien van dat piepkleine mensje met alles er op en er aan! Een wondertje.

Automatisch denk ik aan 40 jaar geleden toen ik net zwanger was. Ik was nog niet getrouwd, maar wel bijna.

Nog een paar weken en dan gaan we ons Robijnen huwelijksfeest vieren.

Maar nu eerst op de laatste dag van het jaar, 31 DECEMBER 2013 gewoon aan de dagelijkse arbeid.