Op de Haringvlietdam lopen is een heel andere ervaring dan er overheen fietsen. Al lopende zie je de sluizen, een machtig staaltje Hollandse waterbouwkunst. Aan de Haringvlietkant staan de sluizen op een kier om al het overtollige water uit de grote rivieren af te voeren naar zee. De zeekant die je niet kunt zien zit potdicht. Het kierbesluit aan die kant houdt de gemoederen al jaren bezig, een soort Hedwige-sluizen dus. Terwijl de wind ons bij elke sluis bijna omver blaast en we van het voorbij razende verkeer elke keer een wind-trap na krijgen heeft mijn fantasie niet veel nodig om aan de stormramp van 53 te denken toen deze dam er nog niet was en er veel mensen verdronken.
Toch denk ik vooral aan die keer een paar jaar geleden dat de Tour de France-karavaan over de dam raasde. Ik had mijn fototoestel nog maar een blauwe maandag en eer ik goed en wel het aan-knopje ingedrukt had was het peloton al voorbij.
Maar goed.
Over de dam gaat het richting Visafslag waar op deze maandagochtend geen enkele activiteit is. De vissersboten zijn waarschijnlijk gisteravond (of vanwege het geloof vanochtend heel vroeg) uitgevaren om vrijdag volbeladen terug te keren. Ook op het wandelpad door de duinen richting Kwade Hoek is het op de wind na stil.
Kwade Hoek.
Mooie naam, maar hoeveel leed zit er achter? Wie weet was de zee hier in vroeger tijden berucht, zijn er vissersboten met man en muis vergaan. Bleven vrouwen en kinderen eenzaam achter.
Even later hebben we zicht op zee. Op het strand zijn (door de elementen) nieuwe duintjes ontstaan en ver weg aan de overkant is de rand van het nieuwe land van de Maasvlakte te zien.
Na een tijdje keren we de zee de rug toe en lopen verder door de polder. In een echte ouderwetse speeltuin (De Flipjes) zijn kinderen aan het spelen die zo te zien op schoolreisje zijn. Zij boffen met het mooie weer. Dat was gister, zondag wel anders.
Niet dat de speeltuin gister open was, want weer of geen weer...op zondag(rustdag-kerkdag) is de speeltuin gesloten.
We lopen verder en zien al snel de markante toren van Goedereede en via de (toepasselijke) GOEREEweg komen we in het pittoreske dorp waar de huisstijl groen-wit is en waar volgens kenners de beste 'Zeeuwse' bolussen te koop zijn terwijl het hier nog echt Zuid Holland is. Op de markt is hotel De Gouden Leeuw helaas op maandag gesloten, maar café GOEREE heeft koffie en de waardin geeft bovendien nuttig loop-advies.
En dan begint de terugtocht. Wat minder kwiek dan uren geleden lopen we voor de tweede keer over de Haringvlietdam en ik bedenk bij mezelf dat ik nu eigenlijk toch liever zou fietsen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten