'Mijn god heb medelijden met mij en dit arme volk'.
Altijd al getwijfeld of dit de laatste woorden van Willem van Oranje waren nadat Balthasar Gerards hem op 10 juli 1582 neerschoot. Willem was nou niet bepaald spraakzaam en dan zo'n VOLZIN als je de dood in de ogen ziet? En wat blijkt uit onderzoek? Hij was op slag dood en heeft dus niks meer gezegd, laat staan die mooie VOLZIN die hij bovendien volgens de (onbetrouwbare) Vaderlandse Geschiedenisboeken ook nog eens in het Frans gezegd zou hebben: Mon Dieu, ayez pitié de moi et de mon pauvre peuple.
Doet me denken aan die andere mooie VOLZIN, die van het Engelse beertje Paddington tijdens een avontuur in Frankrijk; mijn grootmoeder is uit de postkoets gevallen en heeft dringend hulp nodig. Niet dat zijn grandmere uit de diligence gevallen was, maar dit was de enige franse zin die het beertje kende.
Misschien was dat bij Willem ook wel het geval en had hij deze VOLZIN tijdens zijn leven de keren dat hij wat zei te pas en onpas gezegd en was dit bij de geschiedschrijvers blijven hangen.
zaterdag 31 maart 2012
donderdag 29 maart 2012
Blue
BLUE Ray, BLUEtooth, BLUE van Vzg (basisverzekering), BLUE wonder (voor de badkamer), BLUE band (margarine).
Wat is dat toch met BLUE, wat zegt die kleur over het product, wat probeert de bedenker van het product te suggereren met BLUE?
Volgens de hedendaagse psychologie staat BLUE voor waarheid, helderheid, waardigheid, status en macht!!
En dat wisten ze in de jaren 20 van de vorige eeuw ook al toen BLUE band (als kind zeiden wij bleu band) op de markt kwam.
Ja, daar is over nagedacht, succes verzekerd als je BLUE gebruikt, alhoewel....BLUE monday? En een blauwtje lopen?
Wat is dat toch met BLUE, wat zegt die kleur over het product, wat probeert de bedenker van het product te suggereren met BLUE?
Volgens de hedendaagse psychologie staat BLUE voor waarheid, helderheid, waardigheid, status en macht!!
En dat wisten ze in de jaren 20 van de vorige eeuw ook al toen BLUE band (als kind zeiden wij bleu band) op de markt kwam.
Ja, daar is over nagedacht, succes verzekerd als je BLUE gebruikt, alhoewel....BLUE monday? En een blauwtje lopen?
maandag 26 maart 2012
Lakens
Het klinkt heel ouderwets en weinig geemancipeerd, maar waar ik enorm van kan genieten is van een droogmolen vol vrolijk wapperende kraakwitte LAKENS.
Mijn geluk zou nog groter zijn als diezelfde LAKENS aan een 'ouderwetse' waslijn hingen, zoals die waslijn uit mijn jeugd. Die liep van vooraan in de tuin tot helemaal achterin, was zo lang dat hij met gemak als kabelbaan zou kunnen dienen.
Als wat?
Dat leek me als kind het summum: een eigen kabelbaan. En aan die lange waslijn zou dat toch moeten lukken?
Maar om op de LAKENS terug te komen en daar verheug ik me nu al op: zo van de droogmolen gaan ze weer terug op bed. Niks is lekkerder dan tussen buiten gedroogde LAKENS te schuiven, daar kan geen Ariel of Omo tegenop.
Ik denk dat ik vanavond maar eens vroeg naar bed ga!
Mijn geluk zou nog groter zijn als diezelfde LAKENS aan een 'ouderwetse' waslijn hingen, zoals die waslijn uit mijn jeugd. Die liep van vooraan in de tuin tot helemaal achterin, was zo lang dat hij met gemak als kabelbaan zou kunnen dienen.
Als wat?
Dat leek me als kind het summum: een eigen kabelbaan. En aan die lange waslijn zou dat toch moeten lukken?
Maar om op de LAKENS terug te komen en daar verheug ik me nu al op: zo van de droogmolen gaan ze weer terug op bed. Niks is lekkerder dan tussen buiten gedroogde LAKENS te schuiven, daar kan geen Ariel of Omo tegenop.
Ik denk dat ik vanavond maar eens vroeg naar bed ga!
zondag 25 maart 2012
Dikkie Dik
DIKKIE DIK van de buren heeft sinds onze Bobo dood is onze tuin aan zijn territorium toegevoegd. Wij hebben daar geen bezwaar tegen, hebben maar één voorwaarde gesteld: hij moet onze loslopende kippen met rust laten. En daar houdt hij zich keurig aan op af en toe een stukje brood bestemd voor de kippen na.
Zowiezo is DIKKIE DIK de aardigheid zelve en doet hij nog geen vlieg kwaad.
Dachten we!
Want wat blijkt? DIKKIE DIK is een monster!
Gister liep hij weer eens (op zoek naar brood?) langs de kippenren toen hij ineens een duif in de ren zag. Die 'gezellige dikkerd' nam een spurt, rende de ren in, de duif deed nog een vluchtpoging, maar nog geen minuut later liep DIKKIE DIK triomfantelijk met de duif in zijn bek weg, ons verbijsterd achterlatend.
Zowiezo is DIKKIE DIK de aardigheid zelve en doet hij nog geen vlieg kwaad.
Dachten we!
Want wat blijkt? DIKKIE DIK is een monster!
Gister liep hij weer eens (op zoek naar brood?) langs de kippenren toen hij ineens een duif in de ren zag. Die 'gezellige dikkerd' nam een spurt, rende de ren in, de duif deed nog een vluchtpoging, maar nog geen minuut later liep DIKKIE DIK triomfantelijk met de duif in zijn bek weg, ons verbijsterd achterlatend.
vrijdag 23 maart 2012
Guus Kuijer
Onze leesgroep heeft een tijdlang de traditie gehad om één keer per leesseizoen een jeugdboek te bespreken: Paul Biegel, Tonke Dragt, Jan Terlouw, Thea Beckman en...GUUS KUIJER.
Wij zijn een groep enthousiaste lezers en draaien ons hand niet om voor dikke pillen van Thomas Mann, Hugo Claus, Couperus, Thomas Roosenboom, maar van Het boek van alle dingen waren we danig onder de indruk: het thema (relatie vader, zoon en God), de manier waarop GUUS KUIJER met liefde en mededogen zijn personages neerzet (net als in de boeken over Madelief en Polleke).
GUUS KUIJER doet geen consessies als hij een 'kinderboek' schrijft:
Sommige mensen denken dat je een heel ander mens wordt als je voor kinderen gaat schrijven, dat je daarom om of over moet schakelen. Alsof kinderen heel andere wezens zijn. Onzin. Ik ken geen enkele kinderlijke belangstelling die dood is bij mij en geen enkel kinderlijk probleem dat niet nog in mij leeft.
Ook qua taalgebruik ( in onze leesgroep altijd een belangrijk punt) gaat hij niet op de hurken zitten.
Dit maakt de boeken van GUUS KUIJER ook voor volwassen lezers de moeite waard.
Zeer terecht dat hij deze week de 'nobelprijs' voor de jeugdliteratuur heeft gekregen, oftewel de Astrid Lindgren Memorial Award 2012
Wij zijn een groep enthousiaste lezers en draaien ons hand niet om voor dikke pillen van Thomas Mann, Hugo Claus, Couperus, Thomas Roosenboom, maar van Het boek van alle dingen waren we danig onder de indruk: het thema (relatie vader, zoon en God), de manier waarop GUUS KUIJER met liefde en mededogen zijn personages neerzet (net als in de boeken over Madelief en Polleke).
GUUS KUIJER doet geen consessies als hij een 'kinderboek' schrijft:
Sommige mensen denken dat je een heel ander mens wordt als je voor kinderen gaat schrijven, dat je daarom om of over moet schakelen. Alsof kinderen heel andere wezens zijn. Onzin. Ik ken geen enkele kinderlijke belangstelling die dood is bij mij en geen enkel kinderlijk probleem dat niet nog in mij leeft.
Ook qua taalgebruik ( in onze leesgroep altijd een belangrijk punt) gaat hij niet op de hurken zitten.
Dit maakt de boeken van GUUS KUIJER ook voor volwassen lezers de moeite waard.
Zeer terecht dat hij deze week de 'nobelprijs' voor de jeugdliteratuur heeft gekregen, oftewel de Astrid Lindgren Memorial Award 2012
donderdag 22 maart 2012
Een mooie lentedag
EEN MOOIE LENTEDAG, zo mooi dat de buitendeur open staat.
De kleine jongen, 1 jaar en 1 maand oud, heeft sinds hij zich zelf kan voortbewegen (handen/1 knie, handen/voeten, achterwerk) de kamer en keuken uitgebreid ontdekt.
En dan is daar ineens de open deur en de wereld daar achter.
Bij de drempel aangekomen gaat de kleine jongen zitten, kijkt verbaasd naar buiten, hoort en ziet van alles.
Maar hij durft de grote stap (nog) niet aan.
's Middags op een terrasje aan het water (opa en oma hebben alle tijd en hij dus ook) komt er een nieuwsgierige gans aan gezwommen. De kleine jongen is minstens zo nieuwsgierig: een echt dier van zo dichtbij heeft hij nog nooit gezien en hij kijkt zijn ogen uit.
Aan het einde van de middag is het nog steeds warm en worden de tuinstoelen tevoorschijn gehaald. De kleine jongen ziet die bedrijvigheid vol belangstelling aan vanuit de deuropening (veilig achter de drempel).
Zijn vader komt thuis, gaat naast zijn opa zitten en de beide mannen raken in gesprek. Misschien denkt de kleine jongen: "ik ben ook een man, ik wil er ook bij zijn", en even later is het zo ver: hij gaat, enigszins aarzelend nog over de drempel naar buiten. Wat een ontdekking: de vloer buiten voelt anders, er liggen andere dingen, een hele nieuwe wereld gaat open voor de kleine jongen.
Wat een blijdschap.
Wie geniet er het meest: de kleine jongen, de vader, de opa?
Wat EEN MOOIE LENTEDAG!
De kleine jongen, 1 jaar en 1 maand oud, heeft sinds hij zich zelf kan voortbewegen (handen/1 knie, handen/voeten, achterwerk) de kamer en keuken uitgebreid ontdekt.
En dan is daar ineens de open deur en de wereld daar achter.
Bij de drempel aangekomen gaat de kleine jongen zitten, kijkt verbaasd naar buiten, hoort en ziet van alles.
Maar hij durft de grote stap (nog) niet aan.
's Middags op een terrasje aan het water (opa en oma hebben alle tijd en hij dus ook) komt er een nieuwsgierige gans aan gezwommen. De kleine jongen is minstens zo nieuwsgierig: een echt dier van zo dichtbij heeft hij nog nooit gezien en hij kijkt zijn ogen uit.
Aan het einde van de middag is het nog steeds warm en worden de tuinstoelen tevoorschijn gehaald. De kleine jongen ziet die bedrijvigheid vol belangstelling aan vanuit de deuropening (veilig achter de drempel).
Zijn vader komt thuis, gaat naast zijn opa zitten en de beide mannen raken in gesprek. Misschien denkt de kleine jongen: "ik ben ook een man, ik wil er ook bij zijn", en even later is het zo ver: hij gaat, enigszins aarzelend nog over de drempel naar buiten. Wat een ontdekking: de vloer buiten voelt anders, er liggen andere dingen, een hele nieuwe wereld gaat open voor de kleine jongen.
Wat een blijdschap.
Wie geniet er het meest: de kleine jongen, de vader, de opa?
Wat EEN MOOIE LENTEDAG!
dinsdag 20 maart 2012
Lente (2)
Vanmorgen, let wel! 20 maart, om 6.14 uur is de LENTE begonnen!
Dat de meteorolische LENTE op 1 maart begint dat wist ik wel, maar laat ik nou toch altijd gedacht hebben dat de huis-tuin-en keuken-LENTE op 21 maart begint.
Ook nooit geweten dat het bepalen van de exacte datum en tijdstip van de LENTE (en ook dus van de andere seizoenen) met de stand van de zon ten opzichte van de aarde te maken heeft. De zon stond n.l. vanochtend om 6.14 uur loodrecht boven de evenaar.
Astronomen (niet te verwarren met astrologen!) hadden dat al berekend (hebben o.a. rekening gehouden met schrikkeljaren), zoals zij ook weten dat dit de vroegste LENTE sinds 1896 is en dat in 2016 en 2020 de LENTE zelfs al op 19 maart begint.
Meteorologen hebben het wat dat betreft heel wat gemakkelijker: die kijken niet naar de sterren, zij hebben gewoon in 1780 met elkaar afgesproken dat alle seizoenen 3 maanden duren.
Tja, en wat doen wij, de gewone huis-tuin-en keuken-mensen?
Wij kijken 's morgens naar buiten, voelen, horen en ruiken de LENTE en zeggen dan doodleuk op 15 maart (zie blog 15 maart): de LENTE is begonnen.
Dat de meteorolische LENTE op 1 maart begint dat wist ik wel, maar laat ik nou toch altijd gedacht hebben dat de huis-tuin-en keuken-LENTE op 21 maart begint.
Ook nooit geweten dat het bepalen van de exacte datum en tijdstip van de LENTE (en ook dus van de andere seizoenen) met de stand van de zon ten opzichte van de aarde te maken heeft. De zon stond n.l. vanochtend om 6.14 uur loodrecht boven de evenaar.
Astronomen (niet te verwarren met astrologen!) hadden dat al berekend (hebben o.a. rekening gehouden met schrikkeljaren), zoals zij ook weten dat dit de vroegste LENTE sinds 1896 is en dat in 2016 en 2020 de LENTE zelfs al op 19 maart begint.
Meteorologen hebben het wat dat betreft heel wat gemakkelijker: die kijken niet naar de sterren, zij hebben gewoon in 1780 met elkaar afgesproken dat alle seizoenen 3 maanden duren.
Tja, en wat doen wij, de gewone huis-tuin-en keuken-mensen?
Wij kijken 's morgens naar buiten, voelen, horen en ruiken de LENTE en zeggen dan doodleuk op 15 maart (zie blog 15 maart): de LENTE is begonnen.
zondag 18 maart 2012
Titaantje
Jongens waren we, maar aardige jongens. Al zeg ik het zelf. We zijn nu veel wijzer, stakkerig wijs zijn we.
Deze beginregels uit TITAANTJES van Nescio komen de laatste dagen steeds bij me boven.
Dat komt door Diederik Samsom!
In zijn 'jongens' jaren actievoerder bij Greenpeace.
Nu de nieuwe leider van de PvdA.
Hij is 'stakkerig' wijs geworden en (of maar?) gaat de TITANENSTRIJD aan tegen Rutte en consorten.
Deze beginregels uit TITAANTJES van Nescio komen de laatste dagen steeds bij me boven.
Dat komt door Diederik Samsom!
In zijn 'jongens' jaren actievoerder bij Greenpeace.
Nu de nieuwe leider van de PvdA.
Hij is 'stakkerig' wijs geworden en (of maar?) gaat de TITANENSTRIJD aan tegen Rutte en consorten.
vrijdag 16 maart 2012
Vriendschap (2)
Op de lagere school zaten we naast elkaar en werden we vriendinnen.We hadden dezelfde fantasie en speelden eindeloos met poppen.
Samen naar de MULO, samen op dansles.
Toen we 16 werden kregen we allebei een brommertje en reden we overal naar toe.
Na de middelbare school wilde zij naar de Kleuterkweek, dus wilde ik dat ook.
Op zaterdagavond gingen we uit (tegenwoordig heet dat stappen).
Onze VRIENDSCHAP was eindeloos.
We haalden ons diploma en ter afsluiting van ons 'studenten' leven zouden we samen op vakantie gaan naar Denemarken.
Zouden...want zij kreeg verkering en wilde liever met hem naar Italie.
De eerste scheurtjes.
Onze VRIENDSCHAP verwaterde.
We zijn nog op de receptie van elkaars huwelijksfeest geweest en ik ben nog met mijn eerste baby bij haar bezoek geweest.
En daarna zijn we elkaar uit het oog verloren. Zij bleef in onze geboortestad wonen en ik verhuisde.
Een paar weken geleden kwam mijn zus haar tegen in de stad. Ze wilde graag mijn emailadres.
Ik heb het niet gegeven.
VRIENDSCHAP is een illusie.
Samen naar de MULO, samen op dansles.
Toen we 16 werden kregen we allebei een brommertje en reden we overal naar toe.
Na de middelbare school wilde zij naar de Kleuterkweek, dus wilde ik dat ook.
Op zaterdagavond gingen we uit (tegenwoordig heet dat stappen).
Onze VRIENDSCHAP was eindeloos.
We haalden ons diploma en ter afsluiting van ons 'studenten' leven zouden we samen op vakantie gaan naar Denemarken.
Zouden...want zij kreeg verkering en wilde liever met hem naar Italie.
De eerste scheurtjes.
Onze VRIENDSCHAP verwaterde.
We zijn nog op de receptie van elkaars huwelijksfeest geweest en ik ben nog met mijn eerste baby bij haar bezoek geweest.
En daarna zijn we elkaar uit het oog verloren. Zij bleef in onze geboortestad wonen en ik verhuisde.
Een paar weken geleden kwam mijn zus haar tegen in de stad. Ze wilde graag mijn emailadres.
Ik heb het niet gegeven.
VRIENDSCHAP is een illusie.
donderdag 15 maart 2012
Lente
Vandaag is, 6 dagen te vroeg, de LENTE begonnen.
Bij het opstaan vorst aan de grond en de temperatuur maar net boven nul, maar die schoot omhoog.
En een paar uur later was het nog net geen rokjesdag, maar wel terrasjesweer.
Nu is het dat tegenwoordig het hele jaar door met al die terrasverwarming, maar die kan niet tippen aan de warmte van de zon en zeker niet de LENTE-zon.
Die geeft n.l. energie: mens en natuur komen in aktie.
Zo zag ik vandaag op weg naar mijn werk een ramen-zemende dame, een man die zijn stoep schoon spoot, een moeder met een baby in een kinderwagen waarvan de kap naar beneden was, 2 buurmannen die het gras maaiden, 2 hazen die achter elkaar aan renden, de eerste mensen op de camping en 2 baltsende futen.
Gelukkig niet één zwaluw gezien, want anders zou deze ene dag LENTE het nakijken hebben gehad!
Bij het opstaan vorst aan de grond en de temperatuur maar net boven nul, maar die schoot omhoog.
En een paar uur later was het nog net geen rokjesdag, maar wel terrasjesweer.
Nu is het dat tegenwoordig het hele jaar door met al die terrasverwarming, maar die kan niet tippen aan de warmte van de zon en zeker niet de LENTE-zon.
Die geeft n.l. energie: mens en natuur komen in aktie.
Zo zag ik vandaag op weg naar mijn werk een ramen-zemende dame, een man die zijn stoep schoon spoot, een moeder met een baby in een kinderwagen waarvan de kap naar beneden was, 2 buurmannen die het gras maaiden, 2 hazen die achter elkaar aan renden, de eerste mensen op de camping en 2 baltsende futen.
Gelukkig niet één zwaluw gezien, want anders zou deze ene dag LENTE het nakijken hebben gehad!
woensdag 14 maart 2012
Vriendschap
Oeroeg was mijn vriend..
De beginregel van Oeroeg, het Boekenweekgeschenk van 1948.
Anno 2012 (64 jaar later!) heeft dit juweeltje van Hella Haasse nog niks aan kracht ingeboet en past het moeiteloos in het thema VRIENDSCHAP en andere ongemakken van deze Boekenweek.
En nu ineens snap ik ook het verband tussen VRIENDSCHAP en andere ongemakken:
De innige VRIENDSCHAP tussen de Hollandse Ik-persoon en de inlandse Oeroeg was door het standverschil voor beide jongens ongemakkelijk: verschillend onderwijs, andere kleding, verschillende rang in de bioscoop enz.
Hoe mooi de VRIENDSCHAP ook was, ze was gedoemd te mislukken.
De beginregel van Oeroeg, het Boekenweekgeschenk van 1948.
Anno 2012 (64 jaar later!) heeft dit juweeltje van Hella Haasse nog niks aan kracht ingeboet en past het moeiteloos in het thema VRIENDSCHAP en andere ongemakken van deze Boekenweek.
En nu ineens snap ik ook het verband tussen VRIENDSCHAP en andere ongemakken:
De innige VRIENDSCHAP tussen de Hollandse Ik-persoon en de inlandse Oeroeg was door het standverschil voor beide jongens ongemakkelijk: verschillend onderwijs, andere kleding, verschillende rang in de bioscoop enz.
Hoe mooi de VRIENDSCHAP ook was, ze was gedoemd te mislukken.
dinsdag 13 maart 2012
Boekenweek
Met het traditionele Boekenbal is vanavond de aftrap gegeven voor de BOEKENWEEK met als thema dit jaar: Vriendschap en andere ongemakken.
Allerlei vragen komen in me op:
Is vriendschap ongemakkelijk? Niet altijd gemakkelijk in ieder geval, want 'je moet er aan blijven werken'
Welke andere ongemakken? Familie? Of collega's? Buren?
De BOEKENWEEK heeft dit jaar nog een bijzonder tintje, n.l. het Boekenweekgeschenk is geschreven door de Belgische, pardon Vlaamse schrijver Tom Lanoye.
Misschien wordt met andere ongemakken onze Vlaamse buren wel bedoeld.
Of zijn de Belgen, pardon Vlamingen onze vrienden?
Verwarrend hoor. Net als de tekst (van jawel Tom lanoye) op het vloerschildje in het MAS (Museum Aan de Stroom in Antwerpen).
Allerlei vragen komen in me op:
Is vriendschap ongemakkelijk? Niet altijd gemakkelijk in ieder geval, want 'je moet er aan blijven werken'
Welke andere ongemakken? Familie? Of collega's? Buren?
De BOEKENWEEK heeft dit jaar nog een bijzonder tintje, n.l. het Boekenweekgeschenk is geschreven door de Belgische, pardon Vlaamse schrijver Tom Lanoye.
Misschien wordt met andere ongemakken onze Vlaamse buren wel bedoeld.
Of zijn de Belgen, pardon Vlamingen onze vrienden?
Verwarrend hoor. Net als de tekst (van jawel Tom lanoye) op het vloerschildje in het MAS (Museum Aan de Stroom in Antwerpen).
zondag 11 maart 2012
Haiku
Eurocrisis: de media staan er bol van.
De Eurolanden zijn over bijna alles verdeeld: de euro of weer terug naar de gulden....Griekenland er uit of toch er in....
Maar over één ding is iedereen het eens: Herman van Rompuy!
Toen hij twee jaar geleden gekozen werd tot 'president' van Europa deed men aanvankelijk een beetje lacherig over die 'grijze muis' die HAIKU's schreef.
Nu is hij de enige stabiele factor en wordt alom gewaardeerd.
De volgende HAIKU maakte van Rompuy naar aanleiding van de Vloedgolf die Japan trof vandaag precies een jaar geleden:
Hulpeloos en stil
zien we hoe hels de zee is
en levens verzwelgt.
Een mooi, symbolisch gebaar van medeleven.
De Eurolanden zijn over bijna alles verdeeld: de euro of weer terug naar de gulden....Griekenland er uit of toch er in....
Maar over één ding is iedereen het eens: Herman van Rompuy!
Toen hij twee jaar geleden gekozen werd tot 'president' van Europa deed men aanvankelijk een beetje lacherig over die 'grijze muis' die HAIKU's schreef.
Nu is hij de enige stabiele factor en wordt alom gewaardeerd.
De volgende HAIKU maakte van Rompuy naar aanleiding van de Vloedgolf die Japan trof vandaag precies een jaar geleden:
Hulpeloos en stil
zien we hoe hels de zee is
en levens verzwelgt.
Een mooi, symbolisch gebaar van medeleven.
donderdag 8 maart 2012
Vrouwen
Vandaag, 8 maart Internationale VROUWENDAG.
Nu kun je natuurlijk denken ( doe ik ook) aan alle sterke VROUWEN in de geschiedenis, zoals Moeder Theresa, Jeanne d' Arc, Jacoba van Beieren, Aletta Jacobs.
Maar je kunt ook dichterbij kijken, bijvoorbeeld in je eigen familiegeschiedenis. Mijn opoe was zo'n sterke VROUW. In 1911 bleef ze hoogzwanger (van mijn vader) na het overlijden van mijn opa achter met 8 kinderen. En wat deed ze om het hoofd boven water te houden? Ze kocht een bus (terwijl ze notabene niet eens kon autorijden) en begon een busbedrijf.
Als dat geen sterke VROUW was!
Nog dichterbij: mijn (schoon)dochters: sterke VROUWEN die tegen een stootje kunnen.
Nu kun je natuurlijk denken ( doe ik ook) aan alle sterke VROUWEN in de geschiedenis, zoals Moeder Theresa, Jeanne d' Arc, Jacoba van Beieren, Aletta Jacobs.
Maar je kunt ook dichterbij kijken, bijvoorbeeld in je eigen familiegeschiedenis. Mijn opoe was zo'n sterke VROUW. In 1911 bleef ze hoogzwanger (van mijn vader) na het overlijden van mijn opa achter met 8 kinderen. En wat deed ze om het hoofd boven water te houden? Ze kocht een bus (terwijl ze notabene niet eens kon autorijden) en begon een busbedrijf.
Als dat geen sterke VROUW was!
Nog dichterbij: mijn (schoon)dochters: sterke VROUWEN die tegen een stootje kunnen.
woensdag 7 maart 2012
Woede
'De stakende leerkrachten uit het basisonderwijs hadden zich in groen en paars gehuld, de kleuren die symbool staan voor WOEDE'.
Zijn groen en paars de kleuren van de WOEDE?
Nooit geweten.
Al googelend kom ik heel wat te weten over de betekenis van kleuren.
Zo is groen de kleur die o.a. staat voor optimisme, vol vertrouwen, harmonie en rust!!! Dat straalden de 'groene' leerkrachten niet uit. Maar verderop in de kleurenanalyse staat dat te veel groen ( en er was heel veel groen in de Arena) leidt tot veeleisend en kritisch. Tja, en dan klopt het wel weer.
En dan paars. Bij paars denk ik in geval van demonstraties vooral aan de twee paarse kabinetten met VVD en PVDA. Maar als kleur staat paars voor zelfverzekerdheid, maar ook voor ingetogenheid (de kleur van rouw in de katholieke kerk). Ingetogen waren de 'paarse' demonstranten niet, misschien wel zelfverzekerd dat ze bezuinigingsplannen van de minister konden keren.
Blijft over WOEDE.
De leerkrachten waren het misschien wel, maar straalden vooral een dagje-op-schoolreis uit, gekleed in groen en paars. Dat dan weer wel.
Zijn groen en paars de kleuren van de WOEDE?
Nooit geweten.
Al googelend kom ik heel wat te weten over de betekenis van kleuren.
Zo is groen de kleur die o.a. staat voor optimisme, vol vertrouwen, harmonie en rust!!! Dat straalden de 'groene' leerkrachten niet uit. Maar verderop in de kleurenanalyse staat dat te veel groen ( en er was heel veel groen in de Arena) leidt tot veeleisend en kritisch. Tja, en dan klopt het wel weer.
En dan paars. Bij paars denk ik in geval van demonstraties vooral aan de twee paarse kabinetten met VVD en PVDA. Maar als kleur staat paars voor zelfverzekerdheid, maar ook voor ingetogenheid (de kleur van rouw in de katholieke kerk). Ingetogen waren de 'paarse' demonstranten niet, misschien wel zelfverzekerd dat ze bezuinigingsplannen van de minister konden keren.
Blijft over WOEDE.
De leerkrachten waren het misschien wel, maar straalden vooral een dagje-op-schoolreis uit, gekleed in groen en paars. Dat dan weer wel.
maandag 5 maart 2012
Wellness
Het huis van mijn eerste levensjaren had voor die tijd een super de luxe badkamer met een Lavet (een soort grote gootsteen of kleine badkuip). Toen we na een paar jaar verhuisden lieten mijn ouders één van de slaapkamers ombouwen tot badkamer met, heel modern, een douche. Nog weer later kocht mijn vader een huis waar een Engelse dame in gewoond had en waar in de badkamer een echte Engelse badkuip op pootjes stond. We kenden het woord nog niet, maar liggen in die badkuip was pure WELLNESS.
Jaren geleden, toen we op vakantie in de Pyreneeën waren gingen we naar een Station Santé, een enigszins gedateerd kuuroord. In een kleine afgesloten ruimte lag je in een badkuip gevuld met 'gezond' zout water. Helaas had ik hierbij niet het WELLNESS-gevoel, dat kreeg ik pas na afloop in de ligstoel met uitzicht op de bergen.
Kuuroord, Sauna, Thermen, Beautycentre, Spa (ik zag laatst zelfs een bordje Beauty-Boulevard) .......als het beestje maar een naam heeft, want bij allemaal draait het om WELLNESS.
Jaren geleden, toen we op vakantie in de Pyreneeën waren gingen we naar een Station Santé, een enigszins gedateerd kuuroord. In een kleine afgesloten ruimte lag je in een badkuip gevuld met 'gezond' zout water. Helaas had ik hierbij niet het WELLNESS-gevoel, dat kreeg ik pas na afloop in de ligstoel met uitzicht op de bergen.
Kuuroord, Sauna, Thermen, Beautycentre, Spa (ik zag laatst zelfs een bordje Beauty-Boulevard) .......als het beestje maar een naam heeft, want bij allemaal draait het om WELLNESS.
vrijdag 2 maart 2012
Slaaf
Volgens het woordenboek is een SLAAF 'iemand die het bezit van iemand anders is en zelf niets mag beslissen'.
SLAAF, slavernij, slavenhandel, slavenarbeid...regelmatig kom je in de media deze termen tegen, van uitbuiting van Oosteuropese arbeiders die in Nederland 'slavenarbeid' moeten verrichten tot het geen excuus maken van de regering over 'onze' rol in Indonesie.
In de theatervoorstelling SLAAF zit de SLAAF in de persoon zelf. In een anderhalf uur durende monoloog probeert Jack Wouterse de SLAAF in zichzelf de baas te worden.
Eten... vergeten..... mama,papa.....deze steeds terugkomende woorden in een aaneengesloten brij van zinnen, afgewisseld met oorverdovende stiltes.
De voorstelling maakt diepe indruk.
Je zo kwetsbaar op durven te stellen ( aan het einde van de voorstelling toont hij zelfs zijn grote logge, bijna naakte lijf aan het publiek), dat kan alleen een groot acteur.
Jack, blijf alsjeblief nog heel lang leven!
SLAAF, slavernij, slavenhandel, slavenarbeid...regelmatig kom je in de media deze termen tegen, van uitbuiting van Oosteuropese arbeiders die in Nederland 'slavenarbeid' moeten verrichten tot het geen excuus maken van de regering over 'onze' rol in Indonesie.
In de theatervoorstelling SLAAF zit de SLAAF in de persoon zelf. In een anderhalf uur durende monoloog probeert Jack Wouterse de SLAAF in zichzelf de baas te worden.
Eten... vergeten..... mama,papa.....deze steeds terugkomende woorden in een aaneengesloten brij van zinnen, afgewisseld met oorverdovende stiltes.
De voorstelling maakt diepe indruk.
Je zo kwetsbaar op durven te stellen ( aan het einde van de voorstelling toont hij zelfs zijn grote logge, bijna naakte lijf aan het publiek), dat kan alleen een groot acteur.
Jack, blijf alsjeblief nog heel lang leven!
Abonneren op:
Posts (Atom)