Tante Corry

Mijn TANTE CORRY is overleden. Ze is 91 jaar geworden en was mijn laatste TANTE. Als kind had ik 2 TANTE CORRY's, alhoewel we de andere TANTE COR noemden. Deze TANTE COR was toen ik geboren werd volgens de familietraditie aan de beurt om met mij naar de doop te gaan, maar ze was daar vanwege haar gezondheid - een geheimzinnige vrouwenziekte - niet meer toe in staat. Daarom werd TANTE CORRY mijn peettante en moest zij toezien op mijn katholieke opvoeding. Niet dat zij dat deed, maar het gouden kettinkje met kruisje dat ik van haar kreeg heb ik nog steeds.
Natuurlijk was TANTE CORRY in mijn ogen oud, maar tegelijkertijd ook heel modern. Zij en onze ome Henk hadden geen cent te makken, maar woonden wel op stand in de Heuvellaan. Zij gingen op zaterdagavond weleens uit en huurden dan een babysit in. Onder hun vriendenkring bevond zich een kunstschilder en ome Henk was freelance journalist. Van het plaatselijke suffertje, maar toch. Hij heeft ook nog een blauwe maandag in de politiek gezeten (Maak geen fouten, stem Schouten!).
TANTE CORRY organiseerde echte kinderfeestjes, met als hoogtepunt een bezoek van Sinterklaas ter gelegenheid van de verjaardag van mijn neefje. Of er ook een zwarte Piet bij was herinner ik me niet. Maar anno 2014 zou zij vast een blauwe Piet ingehuurd hebben!
De laatste keer dat ik mijn TANTE CORRY zag was toen ome Henk gecremeerd werd, 10 jaar geleden. Wat me van die uitvaart vooral bijgebleven is, is de muziek bij het verlaten van het crematorium: Time to Say Goodbye (Con te Partiro) van Andrea Bocelli.
Inderdaad, het is tijd om afscheid te nemen van de generatie van mijn ouders en van mijn TANTE CORRY.