29-9-2014

Op de onderkant van het vaasje staat 29-9-1984. Dat is op de kop af  30 JAAR geleden en zo lang staat het vaasje ook al op de vensterbank. We kregen het van de vorige bewoners tijdens de overdracht van het huis. 30 JAAR wonen we dus al hier en als de dag van gister kan ik me nog herinneren dat we samen met de makelaar voor het eerst gingen kijken (ik weet zelfs nog dat ik een eigengemaakt roze joggingpak droeg). Het klikte gelijk met de bewoners en die klik is altijd gebleven tot zij 3 jaar geleden kort na elkaar overleden. Zij verhuisden van de polder naar het dorp en wij net andersom. Zij hadden toen ongeveer de leeftijd die wij nu hebben, maar wij piekeren er nog lang niet over om weg te gaan uit -zoals één van de kinderen altijd zegt-dit paradijsje.
Ons leven werd anders toen wij hier gingen wonen: ons kleine stadstuintje verruilden we voor een grote siertuin, een moestuin, een dijkweiland met pony's en schapen, een perenboomgaard met druivenserre. Woonden we eerst op loopafstand van de school, nu moesten de kinderen door de polder op de fiets. De eerste winter was ook gelijk een hele strenge waardoor leidingen in huis bevroren. De weg naar het dorp was onbegaanbaar.
De vorige bewoners verhuisden vanwege het vele onderhoud. Dat vinden wij 30 JAAR later ook en daarom hebben we een groot deel van onze grond aan Natuurmonumenten verkocht die het ingericht heeft als natuurgebied. Wat vee betreft hebben alleen nog kippen en een poes (Lotje).
Nee, verhuizen...dat doen we voorlopig nog lang niet. Desnoods nemen we een tuinman in dienst om ons paradijsje te onderhouden!