Kelder

Ik sta er niet vaak meer bij stil, maar soms realiseer ik me ineens dat ons huis best heel leuk is. We hebben een kamer-en-suite met mooie glas-in-lood deuren, ons huis heeft een balkon aan de ene kant en een fraai gevormde dakkapel aan de andere kant. We hebben een serre waardoor we een groot deel van het jaar ‘buiten’ zitten en……we hebben een KELDER.

Vandaag heb ik een groot deel van de dag in de KELDER doorgebracht. De KELDER krijgt n.l. een opknapbeurt: muren,vloer, trap. Maar eerst moest ie natuurlijk ontruimd worden en dan kom je van alles tegen, zoals potten eigengemaakte jam, een sappan en een druivenpers.

De sappan hebben we vorig najaar na jaren weer eens gebruikt om pruimensap te maken. Vroeger, toen we nog een moestuin hadden, maakten we ook rabarbersap.

De druivenpers.

In gedachte zag ik weer de druivenserre (zo heet een druivenkas in vaktaal) in onze tuin die me, toen ik ‘m voor het eerst zag deed denken aan een scene uit Een vlucht regenwulpen. In het najaar hingen de druivenranken vol met Frankenthalers en Alicante, waar mijn man wijn van maakte. De wijn die eerst in grote glazen vaten moest rijpen en daarna gebotteld werd. Een fraai gezicht al die liggende flessen ‘dijkwijn’. De druivenserre raakte in verval, de druivenpers staat nog steeds in de KELDER en komt daar zeker na de opknapbeurt weer terug, net als de doos met lege jampotten, want jam maken doe ik nog steeds.

Dat een KELDER zoveel herinneringen op kan roepen.

Vanavond keek ik op tv naar Maartens moestuin, zo’n heerlijk onthaastend tuinprogramma over het wel en wee van de moestuin van Maarten een vlucht regenwulpen ’t Hart. 

Ik verlangde terug naar de tijd dat wij een moestuin hadden en een druivenserre.