Welke clichés vertelden ze er niet bij, en eerlijk gezegd interesseerde me
dat toen ook niet.
Nu ik zelf kleinkinderen heb weet ik nog steeds niet welke clichés dat zijn,
maar één ding weet ik wel: ze kloppen!
Ik geniet enorm van de kleinkinderen (mijn man zegt zelfs dat ik verliefd ben op onze kleinzoon) en vraag me weleens af of ik ook zo
van mijn eigen kinderen genoten heb.
Zou dat één van die clichés zijn?
En wat is een cliché eigenlijk?
Volgens wikipedia is een cliché iets dat al zo vaak gezegd is dat het niet veel meer betekent, het is 'versleten 'beeldspraak.
We
zijn er ons vaak niet eens van bewust dat we clichés gebruiken.
Neem
nou deze: voor herhaling vatbaar zijn of schitteren door afwezigheid of als paddestoelen uit de grond schieten. En wat denk je van de telefoon
die roodgloeiend staat?
Maar om
terug te komen op de kleinkinderen: wat die clichés ook mogen zijn, die kloppen als een zwerende vinger!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten