Na 7 jaar hebben we weer eens te kampen met een officiƫle HITTEGOLF.
Die van 2006 staat voor altijd in mijn geheugen gegrift.
Mijn broer was doodziek, overleed op de warmste dag van die HITTEGOLF
34 graden!
De dagen tot aan de crematie waren ondanks de HITTE koud en duister.
Van de buitenwereld afgesloten zat ik in mijn verduisterde kamer worstelend achter de pc een afscheidsrede te schrijven.
Nooit heb ik zo'n moeite gehad om de juiste woorden te vinden.
Nooit ben ik zo nerveus geweest om in het openbaar te spreken.
Maar nog steeds ben ik blij dat ik ondanks het verdriet en de onmacht bij zijn kist heb gesproken.
We waren vroeger thuis met 6 kinderen. Na de HITTEGOLF van 2006 zijn we nog maar met 5.
Op de gekste momenten voel ik weer het gemis en verdriet.
Nu bijvoorbeeld tijdens deze HITTEGOLF.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten