Wentelteefjes

Op de 'kleine kaart' van de uitspanning waar we met de wandelclub aangaan staan WENTELTEEFJES. Dat klinkt naar vroeger.
Meer dan 40 jaar geleden at ik voor de eerste keer in mijn leven WENTELTEEFJES, klaargemaakt door mijn toenmalig vriendje. Wat was ik verliefd en wat waren de WENTELTEEFJES lekker, een culinair hoogstandje. Vond ik.
Toen mijn vriendje het geheim van de kok vertelde, n.l. oud brood wist ik gelijk waarom bij mij thuis nooit WENTELTEEFJES werden gegeten. Wij hadden nooit oud brood, tenminste.....oud brood gooiden we weg. En dat was het verschil tussen zijn achtergrond en de mijne.
En natuurlijk het verschil in geloof.
Ondanks het spreekwoord twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen zijn we al bijna 40 jaar (zonder geloof) getrouwd en gooi ik nooit zomaar oud brood weg.
Toch zijn de keren dat we in die (bijna) 40 jaar WENTELTEEFJES gegeten hebben op één hand te tellen.
Want iets wat zo lekker is en zulke nostalgische gevoelens oproept moet exclusief blijven.
Of liever gezegd....we hadden al in geen jaren meer aan WENTELTEEFJES gedacht tot we ze op de 'kleine kaart' zagen staan.
Lekker dat ze zijn en verliefd dat ik na 40 jaar weer ben!!!!!