Openbaar vervoer op Nieuwjaarsdag

1-1-2012

Het openbaar vervoer op nieuwjaarsdag.

Ik ben de enige wachtende bij de bushalte op deze nieuwjaarsmorgen. Een servicebusje stopt vlak voor mijn neus. Ik krijg een lift aangeboden. Denk ik! Mis! De bestuurder van het busje controleert of de Abri(deftig woord voor bushokje) Oud en Nieuw overleefd heeft. Wat een nazorg! Zou er ook zo’n busje voorrijden bij alle katten en hondenbezitters? Of ligt hier een taak voor de Dog Whisperer?

‘Mijn’ bus komt er aan en ik ben de eerste reiziger in het nieuwe jaar. De chauffeur fluit mee met de radio 2-after Top 2000-muziek. Nooit gemerkt dat er een radio is in de bus. Vele lege bushaltes later stopt de bus en stappen de volgende passagiers in: een oud echtpaar, een rugzakdame en een pubermeisje zonder OV chipkaart.

Omdat lezen in de bus om onduidelijke reden niet lukt (waarom in de metro en trein wel?) kijk ik door de condens-ruiten naar buiten en krijg een impressionistisch beeld van de wereld anno 1 januari 2012, zoals een man met een hondje, een in Tour de France-tenue gestoken fietser en in de sportschool aan de weg een eenzame loopband-loper.

Overstappen van bus naar metro betekent uit en weer inchecken en van redelijk comfortabel naar kraak-nog-smaak-funktioneel.

De namen van de metrostations stemmen mij tot nadenken: Tussenwater! Welk water wordt hiermee bedoeld? Troelstralaan! Staatsman toch (of activist?). maar in welke tijd ook alweer?

Wat dat betreft moet je bij de treinstations alleen over geografische kennis beschikken, alhoewel…de laan van Nieuw Oost Indie?????

Een treincoupé heeft altijd iets huiselijks. De jongen tegenover me heeft een dik boek op zijn schoot liggen. Zo te zien is hij er nog maar net in begonnen en wil het nog niet goed lukken. Steeds kijkt hij naar buiten. Aan de andere kant van het gangpad zijn een moeder en dochter (ongeveer 8 jaar) alle twee druk aan het I-phonen: moeder checkt haar mail en zegt enigszins onthutst:”het is een allergische reactie”, waarop haar dochter zonder op te kijken van haar roze mobiel vraagt wat dat is. Ze doet kennelijk een taalspelletje, want ze spelt allerlei letters en heeft dan het woord Jump gemaakt. “Is dat een woord, mam?”

Af en toe klinkt her en der uit de coupé een piepje uit een telefoon.

Ik zie het lampje van de W.C rood kleuren. Bezet! W.C.? De NS heeft toch alle W.C.’s   afgeschaft? Gisteravond was de plaszak nog een hilarisch item in de (enige echte, volgens Y-zelf) oudejaarsconference.

Naarmate de hoofdstad dichterbij komt wordt het voller in de trein.

Precies op de tijd volgens het nieuwe spoorboekje rolt de trein (uitrijden heet dat en dat spaart brandstof uit) het Centraal Station binnen waar op het perron de vertrouwde rugzakken en rolkoffers staan.

Compliment hoor NS. Geen vertraging! Dat is nog eens een goed begin van het nieuwe jaar! Ga zo door. Ben benieuwd of de NS dit jaar winterproof is. Maar misschien zijn de weergoden de spoorwegen goed gezind en slaan ze de winter gewoon over en krijgen we snel een Hollandse lente.