woensdag 18 januari 2012

Ascii

ASCII. Mooi woord. Toen ik het voor eerst hoorde dacht ik dat het iets te maken had met de Azteken. Niet dus.
Een ASCII op een letter is als een toefje slagroom op een likeurtje in zo'n piepklein borrelglaasje. Een ASCII is voor mij the finishing touch van een stukje, het geeft een professionele uitstraling. Of is het gewoon de perfectionist in mij dat ik niet tevreden ben met 'Andre' (zie blog van gister), als er 'AndrĂ© ' moet staan?
Dat geldt ook voor taalfouten. Stom,stom,stom......kan me wel voor mijn kop slaan als ik een stukje van dagen geleden nog eens nalees en een fout ontdek. Mijn grote voorbeeld Martin Bril zei eens dat de redactie van de krant taalfouten eruit hoort te halen. Evengoed baalde hij als een stekker als hij in zijn geplaatst stukje een taalfout ontdekte.
Ik als ZBZP-er kan niemand verantwoordelijk stellen voor mijn taalfouten. Maar die vallen misschien minder op als ik maar veel ASCII'S gebruik.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten