LOOPT!!!!
Wij zien hoe ze met haar korte, stijve beentjes door de keuken LOOPT. Zij ziet ons niet en ook haar vader en broertje hebben ons nog niet 'gespot'. We blijven nog even op afstand van het LOOP-WONDERTJE genieten.
Als we uiteindelijk naar binnen gaan, schrikt het kleine meisje en valt pardoes op de grond om gelijk weer op te staan. Dat ze even later door haar 'grote' broer, die enthousiast komt aanrennen onder de voet GELOPEN wordt, deert haar niet. Vallen en LOPEN wisselen elkaar voortdurend af. Ze maakt er ook niet veel woorden aan vuil, nou ja niet dat ze al kan praten maar toch... ze LOOPT alsof het de gewoonste zaak van de wereld is en dat is het ook.
Tja, en nu ze kan LOPEN, wil ze ook alleen nog maar LOPEN. Dat merken we als we 's middags gaan wandelen. Ze wil niet bij haar papa op de schouders, nee ze wil LOPEN.
En wat maakt het uit dat het langzaam gaat.
Wij, de trotse grootouders (èn papa!) genieten van haar parmantige stapjes.
En haar broer vindt het allemaal best, die rent heen en weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten