Winterjas

Nog een paar dagen en dan gaan we op vakantie naar het ijskoude Lapland, dus besluit ik nog een nieuwe WINTERJAS te kopen.
Op de valreep, zoals ik zoveel dingen in mijn leven op de valreep doe.
Tja.
In het winkelcentrum zijn minstens 10 kleren-winkels, dus dat gaat vast lukken met die nieuwe WINTERJAS die niet persé mooi hoeft te zijn, maar wel praktisch (capuchon) en vooral warm.
Dit keer dus niet.....wie mooi wil zijn moet pijn (kou) lijden.
Maar zo simpel blijkt dat nog niet te zijn.
In de één na de andere winkel zijn de WINTERJASSEN uitverkocht.
Ik kom in winkels waar ik normaal gesproken (te chic of te ordi) met een boog omheen loop.
"Einde van het seizoen, mevrouw!"
Volgens mij begint het (winter)seizoen pas.
Maar de nood is hoog (nou ja!), dus kijk ik zelfs op de jassenafdeling van de V&D die ik normaal gesproken mijd als de......... want, sorry hoor meneer Vroom en meneer Dreesman, jullie WINTERJASSEN zijn op zijn zachtst gezegd niet helemaal mijn smaak. En, wat een onverwacht geluk, mijn maat hangt er (godzijdank) niet bij.
Op naar Miss Etam.
En daar hangt waarempel tussen alle uitverkoop-kleren een flink afgeprijsde WINTERJAS in mijn maat die praktisch en warm is (tenminste dat hoop ik) èn ....... ook nog mooi.
Voldaan ga ik naar huis met mijn nieuwe, mooie WINTERJAS. Morgen gelijk uitproberen of hij ook warm is, want anders moet ik voor de zoveelste keer pijn oftewel kou lijden!