November

Na een lange regendag klaart het aan het einde van de middag op. Door het vele vocht is het nevelig. De laatste stralen van de ondergaande zon zijn nog net zichtbaar. Samen met het diffuse licht van de wassende maan lijkt de lucht op een schilderij van Monet: polderlandschap bij avond.
NOVEMBER is een maand met vele gezichten: de bomen aan het begin van de maand nog in herfsttooi vòòr de eerste herfststorm het blad er genadeloos afblaast. De eerste nachtvorst die een einde maakt aan de laatste Oostindische Kers. Vogels in een lange V. Soms zomaar ineens een warme zomers aandoende dag en regen.......het regent en het is NOVEMBER, weer keert het najaar.....altijd NOVEMBER, altijd regen , altijd dit lege hart, altijd.
Altijd als het in NOVEMBER regent denkt ik aan deze dichtregels uit het gedicht NOVEMBER van J.C. Bloem

Katjes

Ik zit mij voor mijn vensterglas
onnoemlijk te vervelen
ik wou dat ik twee KATJES was
dan kon ik samen spelen.

Dit versje (vrij naar!) van Godfried Bomans speelt de hele dag al door mijn hoofd.
Waarom?
Vandaag hebben we twee KATJES gekregen.
één van twee, Lotje, is echt van ons en Ronja, het andere KATJE is haar zusje en is voor de gezelligheid voor een paar dagen meegekomen.
De twee KATJES zijn tweelingzusjes en zijn sinds hun geboorte (op 12 augustus) onafscheidelijk.
Ze eten uit hetzelfde bakje, slapen samen en spelen samen (met alle gevolgen van dien, maar dit terzijde).
Zich Onnoemlijk vervelen is er voor de twee KATJES dus niet bij.
En voor ons ook niet.........sinds de KATJES er zijn, al is het maar vanwege de puinhoop die de KATJES al spelende achterlaten.

Boer

Uitgerekend op de dag van de slotaflevering van  BOER zoekt vrouw wordt de verbijsterende ontknoping in de zaak Vaatstra bekendgemaakt.
BOER zoekt vrouw krijgt hiermee onbedoeld een andere betekenis.
Hier geen naïeve, wereldvreemde BOER, zelfs geen nurkse BOER zoals BOER Aad.
Nee, het betreft hier BOER Jasper S. en alleen de toevoeging van de eerste letter van de achternaam zegt al genoeg.
De realiteit omtrent dè BOER is dat BOEREN gewone mensen zijn die net als iedereen tot vreselijke dingen in staat kunnen zijn en niet alleen maar zijn zoals in BOER zoekt vrouw.
Alhoewel........voor je het weet wordt Jasper S. (in navolging van Willem H.) uitgeroepen tot knuffel-BOER en komt hij op t.v. in College tour!

Donkere Kamer

De vader van een vriendinnetje had een DONKERE KAMER (hij speelde ook de bas in een orkest van zijn werk, maar dit terzijde). Daar ontwikkelde hij zelf foto's. Hoe dat precies in zijn werk ging wist ik niet, want het was ten strengste verboden in die kamer te komen. Dat op zich maakte het al spannend.
Later kreeg ik een vriendje met........een DONKERE KAMER!
Alhoewel het eigenlijk ten strengste verboden was in die kamer te komen, mocht ik bij hoge uitzondering ( en waarschijnlijk om indruk op mij te maken!) weleens meekijken als hij foto's ging afdrukken.
Pure tovenarij!!!
Uit het niks zag je een zwart/wit foto ontstaan.
Nog weer later toen we getrouwd waren en kinderen hadden was op de zolder een logeerkamer annex DONKERE KAMER, maakte zwart/wit plaats voor kleur en ging het afdrukken niet meer in 'toverbaden', maar in een koker waar de foto kant en klaar uitkwam. Hij moest alleen nog drogen.....op het logeerbed. En ondanks dat het voor de kinderen ten strengste verboden was zonder toestemming in de DONKERE KAMER te komen, kon het op een dag gebeuren dat twee kleine jongetjes naar binnen renden en met een plof op het logeerbed sprongen waar.........de zojuist afgedrukte foto te drogen lag.
Een 'traumatische!'  gebeurtenis van meer dan dertig jaar geleden, maar nooit vergeten en die bij tijd en wijle weer 'opgehaald' wordt,zoals bijvoorbeeld vandaag bij het zien van de verfilming van het boek De DONKERE KAMER van Damokles. 

Een dagje ouder

Ook James Bond wordt EEN DAGJE OUDER: zijn haren zijn wat dunner en zijn gezicht heeft scherpere trekken gekregen. Ook slaagde hij maar met de hakken over de sloot voor de jaarlijkse 'geheim agent conditietest'. Hij heeft weliswaar Q overleefd (en is nu overgeleverd aan een Harrie Potter-achige technische Nurd) en ook M zal het niet lang meer maken.
Gelukkig is Moneypenny na jaren afwezigheid weer teruggekeerd, niet als ouwe vrijster, maar als een soort van 'Bond-girl'
En James wordt nog steeds omringd door bloedmooie vrouwen, alhoewel het in deze Bond film bij wat flirten blijft.
Tja, geheim agent 007 wordt EEN DAGJE OUDER!
En zoals bij veel mensen die EEN DAGJE OUDER worden, denkt ook James de laatste tijd veel aan zijn jeugdjaren, aan Skyfall waar hij opgroeide.
En uitgerekend daar vindt de ontknoping plaats van de zoveelste James Bond film en dat gaat als vanouds gepaard met spectaculaire vecht-en achtervolgings-scenes. Als James uiteindelijk de slechterik om zeep gebracht heeft eindigt de film niet als vanouds met een bedscene maar, en dat krijg je als je EEN DAGJE OUDER wordt, met tranen. Want ook geheim agent 007 heeft gevoel!

Horeca

Over wat je onder HORECA verstaat kun je van mening verschillen.
Zo zijn er personen die vinden dat een restaurant waar je tussen de middag een broodje ongezond gaat eten niet tot HORECA gerekend kan worden. Andere ( in dit geval gezaghebbende) mensen beroepen zich op de letterlijke betekenis van het woord HORECA, oftewel waar het woord uit opgebouwd is, n.l. HO(tel)RE(staurant)CA(fé).
Tja en dat broodje moet je dan voortaan in de gevangenis eten.
HORECA is een lettergreepwoord.
Nooit zo bij stil gestaan, maar bij nader onderzoek zijn er nog wel een paar te noemen, zoals het alom bekende Benelux, Doka (DOnkere KAmer), Lego (LEg GOdt = Deens voor speelgoed), Brinta (BReakfast INstant TArwe) en het toiletpapier Page (PApierfabriek GEnnip).
Alweer wat opgestoken....met dank aan Badr (en een beetje aan Estelle!)

Dierentuin

Één van de dingen die je als grootouders met je kleinkinderen gedaan ‘moet’ hebben is een dagje naar de DIERENTUIN.

Vanaf de geboorte van onze kleinzoon keken wij al uit naar dit ‘verplichte’ opa en oma-uitje en vandaag is het (eindelijk) zover.

De ouders van onze kleinzoon zijn grootgebruikers van AH producten en daarom heeft onze kleinzoon inmiddels een schoenendoos (maat 23) vol met superdierenplaatjes. Een kleine selectie neemt hij mee naar de DIERENTUIN. Wie weet, gaat hij ze vandaag wel in het echt zien:

de clownsvis, kuifmakaak, macaronipinguïn, de toekan, papegaai en de zebra.

Onderweg er heen controleert hij regelmatig even of hij zijn plaatjes nog heeft en zegt er voor alle zekerheid ook maar steeds ‘DIERENTUIN' bij.

We blijken niet de enige grootouders te zijn die hun ‘taak‘ serieus nemen (en er zichtbaar van genieten).

We zijn nog maar nauwelijks in de DIERENTUIN of we vallen al met ons neus in de boter, want de zeeleeuwen worden gevoerd. Kleinzoon kijkt verwonderd, zegt eerst ‘vis’, ziet dan dat de zeeleeuwen ‘lopen’ en ‘blaffen’, zegt vervolgens aarzelend ‘hond’ om even later als wij hem bijgepraat hebben, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is ‘zeeleeuw’ te zeggen.

Hij ziet vandaag heel veel grote-kleine-èn clownsvissen, sommige zwemmen zelfs ‘in de lucht’. Ook de vogels zijn niet mis zoals de felroze gekleurde ibis, de papegaai en (blij verrast zegt hij het) ‘de Toekan’ ,

Maar hij is ook één en al aandacht voor de (naar binnen geglipte) mus en de duif die zomaar een patatje mee komen eten als we in het restaurant zitten. En ook de ‘gewone’ eendjes en de meerkoet worden later door hem met groot plezier getrakteerd op overgebleven frietjes.

Van de wilde dieren die we zien is hij het meest onder de indruk van de giraffen die als wij aangelopen komen allemaal uit manden op hoge palen staan te eten. Hij is er stil van. Thuis heeft hij een giraf van Duplo en een knuffelgiraf, maar dit is toch wel even het betere werk!

Op weg naar huis zegt hij om de haverklap ‘giraf’ en ‘honger’. Nee, niet hij heeft honger, de giraffen!

De DIERENTUIN ……zullen we maar een grootouders-abonnement nemen?

 

Terschelling (2)

Alleen al voor de aankomst zou je naar (het mooiste waddeneiland) TERSCHELLING willen gaan: de Brandaris die al van verre zichtbaar is en groot en imposant op het eiland staat, de scheepshoorn die de aankomst aankondigt, de bedrijvigheid op de wal van af en aan rijdende bagagekarretjes, wachtende mensen en heel veel fietsen.
TERSCHELLING...... de hoeveelste keer? Ik weet het niet meer. Maar nog nooit was ons vakantie-adres een bunkertje (!) en nog nooit waren we er met de Berenloop, de beruchte (en volgens veel mensen de zwaarste) marathon door de duinen, langs het wad en over het strand.
Het bunkertje ligt diep verborgen in de duinen en je kunt er alleen komen op aanwijzing van de eigenaar (lang leve het zaklampje wat ik op valreep meegenomen heb), 's nachts is het er aardedonker
en 's morgensvroeg staat de 'huisfazant' bij het raam te schooien om voer. Het bunkertje doet me denken aan een omgekeerde Keulse pot en wij zijn het paartje Piggelmee.
Dat de eilanders van TERSCHELLING goed zijn in het organiseren van evenementen wisten we al van Oerol en daar komt nu de Berenloop bij. Niet dat we zelf de marathon lopen, maar aanmoedigen kunnen we als de beste (toeteren met roltongen!). Dankzij onze support worden er supertijden gelopen en als trotse ouders verlaten we een dag later TERSCHELLING weer.

Terschelling

Als je Schiphol, Amsterdam en de Coentunnel hebt gehad wordt het landschap steeds weidser en leger: her en der verspreid wat kop-hals-rompboerderijen, Kinderdijkachtige molens keurig in het gelid en in de verte de onvermijdelijke windmolens.
Over nog meer windmolens ( en witwaspraktijken binnen het provinciebestuur, maar dit terzijde!) is in Noord Holland veel te doen.
Als we de Afsluitdijk oprijden denk ik aan de dichtregels van Vasalis:
er is geen einde en geen begin
aan deze tocht, geen toekomst, geen verleden,
alleen dit wonderlijk gespleten lange heden
Dit gespleten lange heden is 32 km lang, heet officieel A7 en tegenwoordig mag je er maar liefst met 130 km per uur overheen razen. Doen wij niet, wij hebben de tijd, het duurt nog uren voordat onze toekomst (de veerboot) afvaart.
De golven op het IJsselmeer zijn woest en doen denken aan de tijd dat het hier nog Zuiderzee was en menig visserboot met man en muis verging, zoals die 'ome' uit de Zuiderzeeballade ("Opa kijk ik vond op zolder...")
Onze veerboot zal (hopelijk!) niet vergaan, hooguit zullen we zeeziek worden wat ook niet leuk is, maar beter dan een zeemansgraf.
Het einde van de Afsluitdijk is altijd weer even een verrassing omdat je je dan zomaar ineens in Zwitserland bent, in Zurich(!) om precies te zijn.
Tja en eenmaal in Friesland, ben je zo in Harlingen en dan is het nog bijna twee uur varen en heb je je bestemming bereikt: TERSCHELLING.