Alleen al vanwege het feestelijk gevoel als je bij het
plaatselijk stemlokaal aan komt zou je gaan STEMMEN. De slordig op karton
geplakte verkiezingsposters (sommige al even slordig aan een lantaarnpaal vastgebonden) staan min of meer strategisch opgesteld bij de ingang:
Ideale schoonzoon Diederik: Het komt goed met Nederland.
NU! SP!:
Over my dead body!
De ogen in de immer babyface van Pechtold (hoe oud is hij
eigenlijk inmiddels) hebben nog het meest weg van een trouwe hond (Apport
Alexander! En blijf!)
Binnen heerst een ingehouden verwachtingvolle stemming: de
aanloop naar een lang van te voren aangekondigd feestje. Bijna is het zover.
De ceremoniemeesters achter de tafel zijn zich bewust van
hun belangrijke taak: het feestje in goeie banen leiden.
Wel eerst identificeren, want alleen als je uitgenodigd
bent, ben je welkom.
Hoera, ik sta op de gastenlijst, ik hoor erbij en dat wil
toch iedereen…erbij horen.
Even later verlaat ik met net zo’n blij, opgelucht gevoel
als vroeger na de (katholieke) biecht weer het stemlokaal.
Vanavond barst het feestje in alle hevigheid los. En ik ben
erbij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten