Natuur

Vandaag staat in het teken van NATUUR, of liever gezegd NIEUWE NATUUR. Vandaag gaan we namelijk naar Tiengemeten, het laatste echte eiland in Zuid Holland dat zo'n 15 jaar geleden voor een appel en een ei verkocht is aan Natuurmonumenten, een expert in NATUUR of liever gezegd NIEUWE NATUUR. De vroegere landbouwgronden en de daarbij behorende boeren zijn verdwenen en hebben plaats gemaakt voor NATUUR met, let op, 3 centrale thema's: Weelde, Wildernis en Weemoed!
Als ik Natuurmonumenten was geweest had ik er nog een vierde thema aan toegevoegd: Water!
En voor vandaag nog één, n.l. Warm.
Want weer is het warm, net als die keer jaren geleden toen ik voor het eerst op Tiengemeten kwam. De laatste boer had het eiland nog maar net verlaten, de landbouwgronden lagen er leeg en kaal (en dor) bij en de verlaten huizen maakten een desolate indruk. Ik was diep teleurgesteld, het eiland waar je geen rijbewijs nodig had om auto te rijden, waar muskusrattenvanger naast boer het enige beroep was, waar geen straatverlichting was, het had zo tot mijn verbeelding gesproken.
Er is veel veranderd sinds Natuurmonumenten het heft overnam: de akkers bloeien weelderig, er zijn waterpartijen en zelfs een stuk speelNATUUR voor kinderen. De huizen zijn opgeknapt, één van de Boerehoeves is omgebouwd tot Herberg, er is een (NATUUR)kampeerterrein, kortom op Tiengemeten is NIEUWE NATUUR gemaakt.
En eerlijk is eerlijk, het ziet er goed uit.
Hoe komt het dan dat ik er toch een beetje treurig van word?
Omdat alles te mooi is, te overdacht, te gemaakt?
Omdat je NIEUWE NATUUR niet moet vergelijken met NATUUR?
Och, het zal wel door de warmte komen dat ik al deze verwarrende gedachten heb.