Ik ging voor het eerst alleen naar Berlijn. Het appartement stond in Kreuzberg en was van een voormalige Nederlandse student die het na zijn studie (Russisch?) aangehouden had.
Er stonden nauwelijks meubels, maar de collectie Russische literatuur (Tolstoi, Toergenjev) en kunstboeken (Levitan, Sjisjkin) was indrukwekkend. En er was een platenspeler (die het deed!) en een stapel langspeelplaten of - zoals ze tegenwoordig zeggen - vnyl.
Tussen Tsjaikovski, Moesorgski en andere Russische componisten vond ik een LP van de Eagles.
Het was een enerverende solo-vakantie. De wanhoop als ik weer eens in de verkeerde metro zat. Het ongemakkelijke gevoel als ik in mijn eentje in een café zat.
Maar ook het vertrouwde wandelingetje vanuit de metro naar het appartement door het parkje met spelende kinderen en langs de 'filosofische' bakker en de Kaiser.
En het dagelijkse rustpunt: HOTEL CALIFORNIA:
Welcome to the HOTEL CALIFORNIA
Such a lovely place
Such a lovely place
Such a lovely face
Plenty of room at the HOTEL CALIFORNIA
Any time of year
Any time of year
You can find it here
You can find it here
Deze week toen Glenn Frey van de Eagles en singer songwriter van HOTEL CALIFORNIA overleed zag ik mezelf ineens weer op die ongemakkelijke bank zitten in het appartement in Kreuzberg met een flesje Hefeweizen en een zak pringels onderwijl meezingend met de Eagles: "Welcome to the HOTEL CALIFORNIA, such a lovely place"
Berlijn is nog steeds voor mij a lovely place om naar toe te gaan, maar in HOTEL CALIFORNIA, oftewel het appartement in Kreuzberg ben ik nooit meer geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten