De eerste keer dat ik het uitstapje maakte zag ik sleephopperzuigers aan het werk die zand van meer dan 35.000 jaar oud uit de Noordzee haalden om het vervolgens voor de kust uit te spugen (Rainbowen in vaktaal).
De tweede keer reed ik met de FUTURELAND-express (een treintje) tussen een haag van enorme betonblokken van 40 ton en 2,5 meter in het vierkant die door een blauwe reus, oftewel de Blockbuster in zee gegooid werden om een blokkendam te maken.
Een volgende keer zag ik mannen aan het werk die meer dan een miljoen pollen helmgras plantten op de aangelegde duinen.
En elke keer was er zand, zand en nog eens zand.....waar je ook keek. En elke keer dacht ik aan het gedicht van Jules Deelder
Waar zee was
heerst land
Water verdronken
in zand
Deze week was ik er met mijn broers en zussen. Het treintje had plaats gemaakt voor een echte bus. Halverwege mochten we uitstappen en een potje oerzand scheppen. We hadden een schoolreisjes-gevoel!
FUTURELAND, het land van de toekomst is bijna het land van het heden geworden. Nog maar even en de landkaart van Nederland moet aangepast worden. Nog maar even en op het eeuwige zand verrijzen schoorstenen en windmolens. Nog maar even en op het zand aan de rand van het nieuwe land bouwen kinderen zandkastelen. Nog maar even en je kunt de grootste containerschepen van dichtbij zien op weg naar de havens van het nieuwe land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten