Bring in the Dutch staat metershoog op een gebouw bij de Neeltje Jans.
Wie won er ook weer op die Nederlandse Col van de zoveelste categorie? Geen Nederlander in ieder geval.
In de verte zie ik de Zeelandbrug. Daar zal ik morgen fietsen.
Aan het einde van de OOSTERSCHELDEDAM word ik welkom geheten op Noord Beveland.
Vorig jaar rond deze tijd fietste ik hier ook op weg naar Walcheren, naar het Veere van Nescio. Nu is Noord Beveland mijn doel, geïnspireerd door een verhaal van Maarten Biesheuvel. "Noord Beveland! Vette klei, zeemeeuwen, psalmen" Biesheuvel was hier 45 jaar geleden gelukkig.
Ook ik hou wel van dit lege polderlandschap met aardappelvelden en hooilanden. Geen andere fietser dan ik te bekennen. In de verte hardwerkende Zeeuwse boeren en het geluid van landbouwwerktuigen. Ik denk aan de psalm Zaaien, maaien, oogsten, dank de Allerhoogste.
Later fiets ik langs de OOSTERSCHELDE. Veel witte zeiltjes, weinig wind. Geen OOSTERSCHELDE WINDKRACHT 10. Misschien een idee voor volgend jaar, een fietstocht in het spoor van het boek van Jan Terlouw?
Ik verlaat Noord Beveland met het pontje over de OOSTERSCHELDE van Kortgene naar Wolphaarsdijk (of all places...), mijn einddoel van deze eerste mini-vakantie-dag.
De volgende dag ga ik over de Zeelandbrug. 8 km met de wind in de rug. Een machtig en tegelijkertijd een nietig gevoel. Zou er dan toch een Allerhoogste zijn?
Na Zierikzee fiets ik nog een tijdje langs de OOSTERSCHELDE, nu met wind tegen.
En dan hou ik het voor gezien en ga verder door de polder van Schouwen Duiveland. Met de wind in de rug lijkt het of ik op een elektrische fiets rijd. Ik ga als een speer over de resterende 2 dammen en halverwege de middag ben ik weer thuis.
Mijn kilometerteller staat op 180.
Hoeveel van die 180 km heb ik langs en over de OOSTERSCHELDE gefietst?
